Koncert symfoniczny online

Opis

Joseph HAYDN Symfonia nr 102 B-dur Hob. I/102

Wolfgang Amadeus MOZART IV Koncert skrzypcowy D-dur KV 218
Johannes BRAHMS Wariacje na temat Haydna op. 56a

Symfonia nr 102 B-dur Josepha Haydna to dziesiąta z 12 symfonii londyńskich skomponowanych przez Haydna w 1794. Podobno na jej premierze z sufitu spadł żyrandol, a publiczność nie uciekła, tylko rzuciła się na scenę, aby lepiej widzieć Haydna. Dzieło często jest postrzegane jako najlepsza symfonia kompozytora spośród innych tego gatunku.

IV Koncert D-dur (1775) ? jeden z pięciu koncertów na skrzypce i orkiestrę napisanych przez młodego Mozarta w Salzburgu. Uznawany jest za najbardziej roziskrzony w całym cyklu i najczęściej wybierany przez ambitnych skrzypków, pragnących pochwalić się techniką i talentem. Dzieło o zmysłowym brzmieniu, ale okraszone typowym dla Mozarta polotem i dowcipem. W części drugiej słychać liryczny śpiew skrzypiec, jednak następna część przynosi kilka żartobliwych motywów ? taneczne ludowe tematy gigue i gawota. Autograf partytury jest obecnie przechowywany w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Solistą koncertu jest doskonale nam znany Piotr Pławner, który wraz ze swoim równie słynnym bratem, często gości w Kielcach.

Wariacje na temat Haydna to jedno z najpopularniejszych dzieł Johannesa Brahmsa, a sam twórca określał je jako swoje ulubione. W skład utworu, oprócz  Chorale św. Antoniego, wchodzi 8 wariacji i finał.

Przyjaciel Brahmsa, bibliotekarz  Wiedeńskiego Towarzystwa Filharmonicznego, pokazał mu transkrypcję utworu przypisywanego Haydnowi zatytułowanego Divertimento nr 1 . Część druga nosiła tytuł ?Chorał św. Antoniego? i to właśnie ta część stanowi w całości temat, na którym opierają się wariacje.

PIOTR PŁAWNER

Laureat Pierwszej Nagrody X Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego, członek kwintetu fortepianowego I Salonisti, pedagog.

Na skrzypcach gra od 6 roku życia. Ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej w Łodzi pod kierunkiem Zenona Płoszaja, a następnie dzięki stypendium Fundacji im. Henryka Szerynga, kontynuował studia w klasie mistrzowskiej skrzypiec Igora Ozima w Bernie w Szwajcarii. Jest założycielem kwartetu Subito Ensemble, grającego polską muzykę kameralną, a od 2006 roku pierwszym skrzypkiem szwajcarskiego kwintetu fortepianowego I Salonisti. Dokonał licznych nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych. Uhonorowany został Fryderykiem 2005 i 2009, jego płyta z utworami kameralnymi K. Szymanowskiego została ?Płytą Roku 1998?, zaś za płytę z koncertami skrzypcowymi Szymanowskiego i Karłowicza otrzymał nagrodę ?The Strad Selection?, 2007.

Pracuje również jako pedagog, uczy w Konserwatorium Krakowskim im. Witolda Lutosławskiego], jest także wykładowcą w Katedrze Instrumentów Smyczkowych Wydziału Wokalno-Instrumentalnego Akademii Muzycznej w Katowicach.

Gra na instrumencie T. Balestrieri z 1769 r.

WOJCIECH MICHNIEWSKI

Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie ? studiował teorię muzyki, dyrygenturę pod kierunkiem Stanisława Wisłockiego oraz kompozycję u Andrzeja Dobrowolskiego. W latach 70. wraz z Krzysztofem Knittlem i Elżbietą Sikorą utworzył grupę kompozytorską KEW. Jego utwór Szeptet na 6 głosów żeńskich i kulturystę zdobył w 1975 nagrodę włoskiego Radia i Telewizji Premio RAI. Współpracował z Filharmonią Narodową jako etatowy dyrygent; z Warszawską Operą Kameralną jako kierownik muzyczny sceny współczesnej; z Polską Orkiestrą Kameralną jako stały dyrygent gościnny, mając swój istotny udział w przekształceniu jej w Sinfonię Varsowię; był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi; stał na czele Filharmonii Poznańskiej jako jej dyrektor naczelny i artystyczny. Po 1991, mimo iż otrzymuje propozycje stałej współpracy, dyryguje wyłącznie gościnnie. Jest laureatem m.in. I nagrody Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Guido Cantellego w mediolańskim Teatro alla Scala oraz brązowego medalu  Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Ernesta Ansermeta w Genewie. W 1975 otrzymał Orfeusza ? nagrodę  krytyki muzycznej za najlepsze wykonanie polskiego utworu na Warszawskiej Jesieni, w 1987 ? nagrodę krytyki na Musikbiennale Berlin. Jego nagrania były nominowane i dwukrotnie uhonorowane Fryderykami. Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych.

Sponsorzy Filharmonii:

MINISTERSTWO KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO ? dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

HELEN DORON

MZK Kielce

KWIACIARNIA SZAROTKA

Partner:

UZDROWISKO BUSKO-ZDRÓJ

Mecenas Filharmonii Świętokrzyskiej im. Oskara Kolberga w Kielcach:

PGE EC