Polańczyk, jako kierunek na wczasy. Dlaczego warto wybrać?

Opis

Polańczyk leży na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego, w województwie podkarpackim, w powiecie leskim. W swoim położeniu obejmuje także gminę Solina. To typowa miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa, co głównie ją charakteryzuje. Lecznictwo uzdrowiskowe rozpoczęło się tutaj w 1974 roku, zaś status uzdrowiska został jej nadany w 1999 roku. Nastąpiło to po odkryciu w latach 60 XX wieku wód mineralnych. Nie bez znaczenia pozostały także jego warunki klimatyczne. Obok samego Polańczyka znany jest także Polańczyk-Zdrój. To z kolei najmłodszy, jak i największy pod względem ilości sanatoriów, oraz domów wczasowych kurort na Podkarpaciu. Miejscowość ta wykorzystuje walory turystyczne Bieszczad, rekreacyjne, ale również gastronomiczne. Otoczony jest ze trzech stron wodami, umiejscowiony na cyplu.

Ze względu na swoje położenie Polańczyk stanowi spokojniejszą alternatywę w odróżnieniu od Soliny, która jest bardziej tłoczna i oblegana.

Nie ulega wątpliwości, iż jest on wprost idealną opcją, by zaznać niezmąconego wypoczynku, a przy tym móc się dobrze zrelaksować. Jako, że charakteryzuje go funkcja uzdrowiskowa- leczy się tutaj choroby układu oddechowego i moczowego, oraz choroby kobiece. W tutejszych sanatoriach jest miejsce dla przeszło aż 1200 kuracjuszy. Znane są tam m.in. wody chlorkowo-sodowo-bromkowe i jodkowe. Tak więc w pełni zasadnym wydaje się być fakt, iż jest to najbardziej znana miejscowość, zaraz obok Soliny w okolicy. Tym bardziej będąc siedzibą władz Gminy Solina. Znajduje się tutaj wiele miejsc noclegowych, jak i przystani żeglarskich. Ponadto- wiele domków znajdziemy również nad samą Soliną. Decydując się na wypoczynek w tych rejonach turyści odnajdą przyjemny punkt widokowy. Roztacza się z niego świetny widok na sporą część Jeziora Solińskiego. Oprócz tego rozpościera się tam 1,5 kilometrowa, imponująca ścieżka turystyczna. Biorąc pod uwagę, że należy ona do łatwych, z powodzeniem z jej pokonania mogą cieszyć się też najmłodsi przybywający. Warta polecenia jest murowana cerkiew pw. Św. Praskewi, z ikoną Matki Boskiej z Łopieńki. Znajdziemy ją przy ulicy Bieszczadzkiej. Jako kolejne miejsce trzeba odnotować też plażę w Polańczyku. Ta z kolei jest umiejscowiona na ulicy Zdrojowej. Przeważająca część oferowanych baz noclegowych ma do niej bezpośredni dostęp. Kiedy zapragniemy nieco rozrywki odwiedźmy park linowy ,,Lemur?, z pewnością dostarczy on zabawy dla całej rodziny. Istnieje również możliwość zaplanowania sobie krótkiej wycieczki. W miejscowości Ustrzyki Dolne, oddalonej zaledwie 15 km od Polańczyka możemy się wybrać do Muzeum Młynarstwa i Wsi. Zobaczymy tam maszyny epoki pary i elektryczności. Działa tam również restauracja, gdzie skosztujemy przysmaków lokalnej kuchni. Odnosząc się do kwestii jedzenia zaznaczenia wymaga, że kuchnia bieszczadzka jest zarazem kuchnią góralską. Potrawą często próbowaną są terianyków. Są to placki ziemniaczane, dość charakterystyczne dla tego regionu. Polecane są również tzw. hałuszki. Mianem tym określa się gotowane kluski ziemniaczane z jajkiem, oraz pankejki. Te ostatnie zwyczajowo podawane są ze skwarkami.

Jak widać wiele argumentów bezsprzecznie przemawia za tym, aby na czas odpoczynku wpaść z wizytą do Polańczyka. To drugi co do wielkości bieszczadzki kurort, obok Soliny. Szczególnie jest on polecany wiosną i latem, kiedy możemy zdecydowanie lepiej wykorzystać walory plenerowe. Jednakże oferta turystyczna w sezonie jesienno-zimowym także jest w stanie zaspokoić przyjeżdżających. Miejscowość ta sama w sobie jest niezwykle urokliwa. To odpowiednie miejsce na aktywny wypoczynek. Dysponuje niemałą ilością tras spacerowych, z których te najbardziej znane to Perła Polańczyka, jak i Zielone Wzgórza nad Soliną. Wstęp na obie ścieżki jest oczywiście bezpłatny. Mimo niewielkiej liczby mieszkańców nie można zapominać o tym, iż wieś ta ma charakter rekreacyjno-uzdrowiskowy. Nic tak nie przyciąga ogromnej rzeszy turystów, jak możliwość połączenia na danym terenie odpoczynku, przy jednoczesnym zachowaniu dbałości o siebie i swoje zdrowie.

Kinga Kopyś