Półwysep Helski historia, ciekawostki, informacje...

Półwysep Helski historia, ciekawostki, informacje... w miejscowości Hel

Opis

Nazwa wywodzi się z miasta o tej samej nazwie, które na skutek zmiany linii brzegowej zostało zatopione przez wody Zatoki Puckiej. Hel został po raz pierwszy wzmiankowany w 1198 roku, jako kaszubska wieś o nazwie Gellen i ośrodek handlu śledziami. W odniesieniu do pochodzenia jego nazwy, istnieje wiele teorii. Przyczyną tego stanu rzeczy jest fakt, że pochodzenie nazwy tego miasta nie zostało do chwili obecnej, wyjaśnione w jednoznaczny sposób. W języku staropolskim nazwa Hel oznaczała i oznacza "wydmę, pustkowie, cypel". Jednak część badaczy  wskazuje na jej źródło w językach germańskich. Na przykład na holenderskiej mapie z XVII wieku,  cały przedstawiany półwysep nazywany jest Hel. W odniesieniu do pochodzenia nazwy tego miejsca powstało wiele teorii. Przykładem może być przykład tejże teorii, według której nazwa wywodzi się od imienia nordyckiej bogini zaświatów Hel, której miejsce kultowe znajdowało się zapewne na Mierzei Helskiej, bądź od starogermańskiego określenia piekła, kojarzonego  w germańskiej mitologii z zimnem. Uzasadnione jest to panującym na półwyspie klimatem, zimniejszym niż choćby na położonej bardziej na północ Gotlandii.

Dawna historia powstania, czy uformowania opisywanego Hel-u, prawdopodobnie miała następujący obraz. Otóż, "Półwysep Helski" powstał w wyniku działania prądu morskiego, który od około 8000 tysięcy lat usypywał oraz usypuje mierzeję, stale ją wydłużając z zachodu na wschód. Natomiast od XIX wieku zaczął panować rozpowszechniony pogląd (poparty starymi mapami), że w miejscu obecnej mierzei kiedyś znajdował się i był usytuowany łańcuch wysp, które dopiero potem połączyły się w półwysep. 

Najnowsze badania sugerują, że to nie do końca prawda. Wyspy czasem istniały, ale tylko sezonowo, głównie podczas sztormów. Jak czytamy, widoczne jest funkcjonowanie zróżnicowanego podejścia do tego problemu, badających go ekspertów. Strategiczne znaczenie HELU, jest wynikiem jego usytuowania oraz lokalizacji.

Półwysep Helski jest położony w niezwykłym miejscu. Posiadał on zawsze, ogromne znaczenie strategiczne. Przyczyną tego jest fakt, że znajduje się on bowiem i znajdował, na drodze do portu zlokalizowanego w Gdańsku oraz innych portów i przystani w Zatoce Gdańskiej oraz Zatoce Puckiej. Hel znajdował się na bałtyckiej przybrzeżnej trasie wschód-zachód. Trzymały się jej przez wieki  statki pływające po Bałtyku. Dzięki rozbudowanej żegludze morskiej w okolicach Helu, dużo się zmieniło w jego dziejach.

Półwysep Helski był, jak "niezatapialna forteca". Była ona wysunięta daleko w morze, skrawek lądu otoczony ze wszystkich stron wodą. Z tego względu posiadała ona, znaczenie wojskowe, handlowe, a także i transportowe. Z powodu wspomnianej przyczyny, przechodzenia szlaków handlowych i pływania statków zmierzających do portów usytuowanych w Zatoce. Dlatego miejsce, w którym znajduje się współczesne miasto Helposiadało od dawna sprzyjające warunki do rozwoju osady, miasta i portu.

 Wiadomym jest, że w XI wieku, mieszkali tutaj Kaszubi, którzy zajmowali się przede wszystkim łowieniem ryb. Najstarszy zapis o półwyspie pochodzi z 1198 roku. Według niego, istniała już wtedy, w tym miejscu wieś o nazwie "Gelleen".  Wtedy rozwijał się również, tutaj handel śledziami. 20 lat później rozbił się tu statek duńskiego króla Waldemara II Zwycięskiego.

W czasach dynastii Piastów, od Mieszka I po Kazimierza Wielkiego, ta część Pomorza nieustannie przechodziła z rąk do rąk. Początkowo istniejące więzi z państwem polskim były bardzo słabe. Następnie kolejni królowie, co rusz a to uzyskiwali Pomorze Gdańskie a to je tracili. O losach Helu w jego dziejach, nie decydowali tylko sami królowie. Dużo do powiedzenia mieli, również lokalni książęta, którzy na Pomorzu posiadali dużą niezależność.Przez jakiś czas Mierzeja Helska należała do Świętopełka II, księcia pomorsko-gdańskiego. We wczesnym średniowieczu na Półwyspie Helskim zaczęła rozwijać się osada, a potem dopiero miasto. Nazywamy je dziś Starym Helem. Liczyło ono nawet 1000 mieszkańców. Było to wtedy znaczną liczbą, a Stary Hel rywalizował z Gdańskiem o prymat handlowy nad Zatoką Gdańską.

Ciekawą sprawą jest, zapytanie dotyczące co się działo z Helem, w późniejszych latach. Wynika to z faktu, że później miasto w zagadkowy sposób zniknęło. I tu powstały legendy, co do nastąpienia niewyjaśnionej katastrofy, która pochłonęła Stary Hel.

W 1301 roku Gdańsk został napadnięty przez księcia Rugii. Dlatego, aby odeprzeć obce wojska, Król Polski poprosił Krzyżaków o pomoc zbrojną. Krzyżacy przyjechali, pokonali Rugijczyków i wyjechali. Gdy po 7 latach Gdańsk ponownie został zajęty przez obce wojska, tym razem przez Brandenburczyków, Władysław Łokietek nieopatrznie wtedy poprosił Krzyżaków o powtórną pomoc. Poproszeni o militarną pomoc i interwencie, zakonnicy nie odmówili udzielenia niezbędnej pomocy. W przychylnej odpowiedzi na prośbę, wspomnianego Władysława Łokietka, przyjechali i wygnali niepożądanych Brandenburczyków. Na tym sprawa się szczęśliwie nie zakończyła. Ponieważ, zaproszeni do udzielenia powtórnej pomocy, w wypędzeniu wrogich plemion pruskich z północnego Mazowsza, Krzyżacy tym razem nie wyjechali. Zamiast tego zajęli miasto i bardzo krwawo rozprawili się z polską i gdańską ludnością. W wyniku, płynących skutków z działań tego zakonu, od wspomnianego czasu, Gdańsk, a wraz z nim przedstawiany Hel oraz całe Pomorze Gdańskie, przez 150 lat należały do Zakonu Krzyżackiego. Ważną informacją jest fakt, że w okolicach półwyspu okresowo stacjonowała krzyżacka flota, licząca prawie 100 statków. Jej głównym przeciwnikiem byli wtedy bałtyccy piraci.

W roku 1454, nastąpił powrót Helu do Polski. Wynikało to z następstw, że od bitwy, która rozegrała się pod Grunwaldem, państwo krzyżackie zaczęło tracić na sile. Dodatkowo w 1454 roku Gdańsk zbuntował się jeszcze, przeciwko Krzyżakom. W wyniku tego ostatecznie zmuszono komtura do poddania zamku i opuszczenia miasta przez ludzi Zakonu. Gdańsk został wcielony do Polski, a wraz z nim ? także i Mierzeja Helska.

Po interwencji zbrojnej króla w Gdańsku, miasto Hel zostało podporządkowane bezpośrednio Gdańskowi. Niektóre źródła wspominają o przekazaniu, a niektóre o sprzedaży Helu, w zamian za dostęp do portu w Elblągu. Dzieje Helu, były bardzo skomplikowane. Mierzeja została podzielona więc na dwie części. Pierwsza z nich, część wschodnia z miastem Hel należała do Gdańska, a natomiast zachodnia do Starostwa Puckiego. Wspomniane obie części były podporządkowane Królestwu Polskiemu. Odbywało się to na różnych zasadach Granica przebiegała przez obecną Jastarnię, która odtąd rozwijała się jako dwie osobne osady: Jastarnia Pucka ? katolicki,  Jastarnia Gdańska ? protestancka.

1571 Atak Dani przeciw kaprom:

W 1571 roku doszło do ataku floty duńskiej na Hel i Zatokę Pucką. Było to pokłosie I wojny północnej o dominację na Bałtyku oraz działanie Danii w celu wyeliminowaniu polskiej floty kaperskiej. Wspomniani Kaprowie byli kimś w rodzaju korsarzy. Wynajmowani oni byli w tamtym czasie do wspomnianych działań zbrojnych na morzu. Każdy kogo było stać na zapłatę za ich usługi, mógł  korzystać z ich działalności. Z ich usług na Bałtyku korzystali też polscy królowie, na przykład w czasach wojny z Zakonem Krzyżackim. Mogli oni być ważną bronią. Z tego względu, Duńczycy z siłą ośmiu okrętów, w 1571 roku zaatakowali tę flotę, niszcząc najpierw dwa polskie okręty kaperskie koło Helu, a następnie wysadzając desant na Mierzeję Helską. Kolejnym etapem było wpłynięcie do  Zatoki Puckiej, gdzie stacjonowało dalsze 13 okrętów kaperskich oraz 5 zdobytych przez nie statków. Duńczycy uprowadzili wszystkie te okręty do Kopenhagi, a polska flota kaperska straciła w sumie prawie połowę swoich jednostek.

W XVII. wieku Półwysep Helski był kilkukrotnie łupiony przez wojska szwedzkie. Najpierw w 1629 roku, ćwierć wieku przed potopem szwedzkim. Relacje ze Szwecją wisiały na ostrzu miecza, a król Władysław IV Waza miał też ambicje, by dominować na Bałtyku. Dlatego w 1634 roku kazał powiększyć polską flotę oraz zbudować nowy port nad Bałtykiem ? niezależny od Gdańska, ale głębszy niż port w Pucku.

Wybór wówczas padł na okolice dzisiejszych Chałup. Port powstał od strony Zatoki Puckiej, przy głębi zwanej "Chałupską Jamą". By bronić portu, król nakazał też zbudowanie na Półwyspie Helskim dwóch twierdz które nazwano od imienia króla oraz jego brata: Władysławowo oraz Kazimierzowo.

Władysławowo:

Nazwa Władysławowo jest dzisiaj trochę myląca, bo twierdza była ulokowana 8 kilometrów na wschód od dzisiejszego Władysławowa, nazywanego wtedy Wielką Wsią. Podobno wspomniane warownie były potężne, a twierdza Władysławowo zajmowała całą szerokość mierzei, od plaży nad otwartym Bałtykiem, po port nad Zatoką Pucką ? razem jakieś 150 metrów. Miejsca te miały być pogłębiane i wykorzystywane do celów obronnych. Załoga liczyła 200 osób, na wałach ziemnych stały armaty, oraz drewniana palisada.

Kazimierzowo:

Mniejsza twierdza, Kazimierzowo, była natomiast położona nieco na wschód od Kuźnicy i jej zadaniem była przede wszystkim ochrona najgłębszego przejścia na Rybitwiej Mieliźnie, toru wodnego do twierdzy Władysławowo. Wewnętrzna Zatoka Pucka otoczona przez Półwysep Helski, Rybitwią Mieliznę oraz dwie twierdze była dzięki temu doskonałym miejscem do stacjonowania floty.

Te daleko siężne plany, ważne dla rozwoju własnej obrony od strony morza i skutecznego sposobu prowadzenia walk na morzu razem z niszczeniem wrogich okrętów nie miał okazji się pomyślnie rozwinąć. Wynikało to z tego, że zaledwie 8 lat po budowie fortów. Już niebawem cały ambitny plan powędrował do kosza. Wynikało to z faktu, że król nie posiadał potrzebnych pieniędzy ani na wzmacnianie floty, ani również na wymagane utrzymywanie fortów. Chwilowo ustalony został także rozejm ze Szwecją. W wyniku tego król nakazał wycofać załogę, rozbroić twierdze, a także zdemontować, co tylko się dało. Resztą zajęły się szwedzkie wojska podczas potopu oraz erozja wywołana falami morza Bałtyckiego, które z czasem zatarło po twierdzach wszelki ślady.

Przedstawiane i opisywane miejsce posiada interesującą wiadomość, z którą warto się również zapoznać. Mianowicie, wiadomym jest, że w XVII wieku na Półwyspie Helskim znajdowało się 5 osad (Chałupy, Kuźnica, Jastarnia, Bor i Hel). Cztery pierwsze zamieszkiwała przede wszystkim ludność kaszubska. Wyjątek stanowił Hel, który pod wpływami gdańskimi zamieszkiwała podobno w dużym stopniu ludność niemieckojęzyczna.

Wszystkie te osady powstały po południkowej stronie mierzei, od strony Zatoki Puckiej. Cały półwysep żył przede wszystkim z rybołówstwa. W 1772 roku doszło do pierwszego rozbioru Polski. W jego wyniku Prusy zajęły w tamtym czasie Warmię i Prusy Królewskie, a więc także Pomorze Gdańskie, ale bez samego Gdańska i najbliższych okolic, który nadal podlegały Rzeczpospolitej. A jako, że połowa Półwyspu Helskiego należała wtedy do Gdańska, to i ona nie podlegała pierwszemu rozbiorowi. Granica w Jastarni stała się więc od tej pory granicą państwową pomiędzy Prusami, a Rzeczpospolitą. Miezeja Helska - Hel w granicach władzy zaborczej. Jednak tylko na 21 lat, do drugiego rozbioru w 1793 roku, kiedy to Prusy zagarnęły między innymi Gdańsk, a wraz z nim ? także drugą połowę półwyspu. Od tejże też  pory cała Mierzeja Helska należała do Prus.

Kolejnym klockiem, do całości składanki, były lata Napoleona. Wtedy dużo się wydarzyło. W tym przypadku chodzi o konkretny rok, w okresie którego doszło do zmian na ówczesnej mapie Europy. Wtedy to w 1807 roku, powstało nie tylko de facto zależne od Francji Księstwo Warszawskie, ale także Wolne Miasto Gdańsk, które otrzymało Hel. Tak czy inaczej, po klęsce Napoleona i Kongresie Wiedeńskim, zaledwie po 8 latach, cały półwysep znowu trafił do Prus.

Lata Cesarstwa Niemieckiego, przyniosły wiele zmian. Dlatego w następnych dekadach XIX wieku doszło do wzmocnienia pozycji Prus, a potem do zjednoczenia Niemiec. Dlatego w 1871 Mierzeja Helska stała się częścią nowo utworzonego Cesarstwa Niemieckiego, którego kanclerzem został Otto von Bismarck. Po 22 latach, charakteryzowany Hel lata świetności miał już dawno za sobą i utracił również nawet prawa miejskie. Jednak pod koniec XIX wieku na Helu, udało się zbudować nowoczesny port, który choć służył głównie rybakom, to przyjmował też pierwsze statki wycieczkowe z Gdańska i Sopotu.

Po 25 latach nastały lepsze czasy dla przedstawianego Helu. Hel zaczął powoli rozwijać się turystycznie. Natomiast w 1896 roku uzyskał status ?Kąpieliska Bałtyckiego". Powstawały tu domy letniskowe, a coraz więcej gości zaczęło spędzać tu lato.

W latach międzywojennych, okres funkcjonowania II Rzeczypospolita, to czasy dokonywania się zmiany obrazu rzeczywistości. W 1914 roku doszło do wybuchu pierwszej  wojny światowej, która doprowadziła ostatecznie do niemieckiej porażki oraz odrodzenia się państwa polskiego.

Natomiast w 1920 roku dla młodego państwa polskiego Mierzeja Helska była bardzo istotnym miejscem. Port rybacki w Helu był początkowo obok portu w Pucku jedynym w Polsce portem morskim.

Kluczową sprawą było w przypadku opisywanego Helu, było jego połączenie z resztą sieci transportowej kraju. Z tego też powodu, w 1920 roku rozpoczęto budowę linii kolejową z Pucka do Helu, biegnącą przez całą długość mierzei.

W 1928 roku powstała Jurata, która szybko stała się miejscem letniego wypoczynku elit II RP. Powstanie linii kolejowej na Półwyspie Helskim spowodowało napływ letników i rozwój turystykinie tylko w samym Helu, ale też w Jastarni, Chałupach i Kuźnicy. Hel w tamtym czasie oprócz cech wypoczynkowych, miał także inne przeznaczenie. Mianowicie Półwysep Helski był dla II Rzeczpospolitej miejscem o bardzo dużym znaczeniu strategiczno-wojskowym. Usytuowany był pomiędzy dwoma częściami Niemiec oraz na drodze do nowego portu w Gdyni. Od 1929 roku rozpoczęto stopniową militaryzację półwyspu, a zwłaszcza Cypla Helskiego oraz  najszerszej części mierzei. W okolicach Helu ograniczono możliwość swobodnego wznoszenia nowych budynków cywilnych, za to zaczęło się stawianie dużej ilości obiektów wojskowych.

Działania te doprowadziły do zahamowania rozwoju turystyki w i na  Helu. W 1931 roku rozpoczęto budowę portu wojennego na Helu. Wybudowano go nieco na północ od portu rybackiego, w miejscu gdzie niegdyś istniał Stary Hel. Port wojenny w Helu stał się główną bazą marynarki wojennej II RP.

W 1936 roku utworzono Rejon Umocniony Hel. W jego ramach powstało jeszcze więcej obiektów wojskowych, w tym liczne baterie obrony przeciwlotniczej i przeciw okrętowej. Od 1937 roku wstęp na teren Helu wymagał przepustki. Wlatach II Wojny Światowej, półwysep Helski był podczas Kampanii Wrześniowej najdłużej bronionym miejscem na polskim wybrzeżu. Obrona Helu trwała od 1 września do 2 października 1939 roku. Po kapitulacji Półwysep Helski, wraz z całym polskim Pomorzem oraz Gdańskiem, został włączony bezpośrednio do III Rzeszy.

Kiedy sytuacja na wszystkich frontach II wojny światowej stawała się niekorzystna dla Armii Niemieckiej, a przewaga Rosjan na froncie wschodnim, rosła i rosła, strona niemiecka musiała podjąć jakieś przeciwdziałania. Jednak duże straty poniesione przez Niemców w żołnierzach i w wyposażeniu, skłonił ich do dokonania w 1945 roku, Niemieckiej ewakuacja z Helu.

W kolejnych latach na Helu dokonywały się potrzebne zmiany oraz przebudowy. Wszystko to miało wpływ na jego dalsze losy.

W 1963 roku miasto Hel odzyskało prawa miejskie, które utraciło jeszcze w 1872 roku, za czasów niemieckich.

Miasto Hel współcześnie liczy nieco ponad 3000 mieszkańców i jest jednym z najciekawszych turystycznie miejsc na Wybrzeżu

Cały Półwysep Helski jest pełen atrakcji. Oprócz szerokich plaż otwartego Bałtyku, pięknych lasów i spokojnych wód Zatoki Puckiej (idealnej dla sportów wodnych), mierzeja skrywa wiele niezwykłych miejsc historycznych ? pozostałości z II wojny światowej oraz śladów kaszubskiej i rybackiej przeszłości.

WŁADYSŁAWOWO:

Władysławowo swoją nazwę zawdzięcza królowi Władysławowi IV, który w 1635 roku, zadecydował by wybudować tutaj fort wojenny, w celu obrony przed najeźdźcami ze Szwecji. Dzisiejsze Władysławowo zaistniało w latach 50-tych minionego stulecia w następstwie połączenia miejscowości Poczernino, Hallerowo, Wielka Wieś, Cetniewo i portu Władysławowo. Miastem natomiast, Władysławowo zostało w 1963 roku. Ogromną rolę w ożywieniu turystyki na tych obszarach odegrał gen. J. Haller, któremu, po ceremonii zaślubin naszego kraju z Bałtykiem w 1920 roku, spodobało się to miejsce. Dlatego z tego powodu, wspólnie z niektórymi swoimi oficerami nabyli oni wówczas te tereny. Z propozycji ich zaistniało kąpielisko Hallerowo, które miało stanowić konkurencję dla będącego fragmentem Wolnego Miasta Gdańska Sopotu. W Hallerówce - domu w którym gen. Haller wraz z rodziną spędzał wakacje - od 1990 roku, udostępniona jest do zwiedzania dla przybyłych turystów niewielka ekspozycja poświęcona Hallerowi oraz jego Błękitnej Armii.

Dzisiejsze Władysławowo to popularna miejscowość urlopowa nad Bałtykiem. Zlokalizowane jest tu aż piętnaście kąpielisk z piaszczystymi i szerokimi plażami. Znajduje się tu również port morski i rybacki. Władysławowski port pełni również rolę mariny. Z tego miejsca warto wybrać się w rejs po Morzu Bałtyckim albo Zatoce Puckiej jednym z wielu stateczków wycieczkowych. Wędkarzy zaciekawi, zainteresuje zapewne fakt, że z Władysławowa organizowane są rejsy z możliwością wędkowania w morzu. 

Kolejną ciekawostką letniska jest znajdująca się na promenadzie we Władysławowie Aleja Gwiazd Sportu. Powstała ona w dwutysięcznym roku i od tamtego okresu umieszczone są w chodniku gwiazdy największych znakomitości polskiego sportu. Swoje gwiazdy mają w tym miejscu między innymi Kazimierz Deyna, Robert Korzeniowski, Irena Szewińska, Jerzy Kulej, Jacek Wszoła, Dariusz Michalczewski, a również Michel Platini. Każdego roku, w lipcu urządzany jest we Władysławowie Festiwal Sportu.

Reprezentacyjnym miejscem przedstawianej miejscowości jest również Dom Rybaka - siedziba gminy z rozpoznawalną wieżą widokową z której warto podziwiać panoramę Władysławowa i okolicę. 

Władysławowo, z uwagi na swoje położenie nad zatoką z płytkimi wodami, niewielkimi falami oraz odpowiednimi wiatrami - to doskonałe wręcz miejsce do nauki i uprawiania windsurfingu. Przy brzegu funkconuje kilka szkółek z wykfalifikowanymi instruktorami, a także liczne wypożyczalnie sprzętu.

W ofertę dużej bazy noclegowej miejscowości wchodzą liczne pensjonaty, ośrodki wczasowe, domy wypoczynkowe, domki letniskowe i pokoje we Władysławowie.

TWIERDZA KAZIMIERZOWO:

W 1635 roku na wschód od wsi Kuźnica król Władysław IV Waza polecił zbudować, również  cztero bastionową twierdzę Kazimierzowo, która miała być wykorzystywana w przewidywanej wówczas wojnie polsko - szwedzkiej. Równocześnie rozpoczęto także budowę opisanego Władysławowa. Kazimierzowo obsadzone było artylerią, której zadaniem było, prowadzenie i posiadanie osłony najgłębszego przejścia w Mewiej Rewie, od zachodniej strony oraz ochrona Władysławowa przed atakiem od strony Helu. Oprócz tego nowymi umocnieniami otoczono również port polskiej marynarki w Pucku oraz Oksywie i Hel. Na Pomorzu umocnione były jeszcze najważniejsze miasta pruskie (Gdańsk, Elbląg i Toruń), które same sfinansowały nowoczesne umocnienia oraz należąca do Gdańska twierdza Głowa Gdańska.

W 1643 roku Sejm zmniejszył załogę i nakazał rozebrać twierdzę we Władysławowie, ale już w styczniu następnego roku król rozkazał obsadzić Kazimierzowo dragonami i piechotą. W 1655 roku załoga wycofała się do Pucka, a twierdzę zajęli Szwedzi.

Na mapie z 1764 roku miejsce, w którym znajdowała się ta fortyfikacja oznaczone jest jako Casimirs Schantz (?Szaniec Kazimierza"). Po scharakteryzowaniu w skrócie dwóch miejsc usytuowanych bezpośrednio przy opisanym Helu, powrócę do dziejów tego miejsca w czasie trwania II wojny światowej i po jej zakończeniu oraz czasów współczesnych.

A teraz przechodzimy do ogólnych informacji dotyczących omawianego Helu oraz obrony Kępy  Okrzywskiej. Chodzi tutaj dokładnie o okres czasowy, dotyczący dokładniej chwili, kiedy rozpoczął się ostrzał Składnicy Wojskowej na Westerplatte, symbolizującej początek II wojny światowej. Powodzenia walki obronnej, prowadzonej przez obrońców wybrzeża, która mogła się przyczynić do zaangażowania się sił niemieckich. Następstwem, tego miało być, według oczekiwań obecnych wśród ówczesnego społeczeństwa, zaangażowanie się w walce sił niemieckich oraz oddalenia zagrożenia od kluczowych punktów. Mierzący 40 kilometrów długości oraz niecałe pół kilometra szerokości, półwysep Helski był ważnym miejscem  dla polskiej marynarki.

W małej miejscowości Hel, znajdował się port wojenny razem z bazą remontową, przeznaczoną dla polskich okrętów. Obiekt ten wraz z kilkoma innymi , o znaczeniu strategicznym, został kamieniem węgielnym pod utworzenie Rejonu Umocnionego Hel. Pierwsza linia obronna, wyznaczona  została w rejonie Władysławowa. Natomiast druga z nich, będąca punktem głównym oporu, została stworzona 2,5 kilometra od Jastarni. Ważną informacją jest również, fakt, że prowadzone intensywne bombardowania, były powodem zatopienia, uszkodzenia, unieruchomienia stojących w porcie okrętów.

Dwa okręty polskie największe zostały w czasie obrony i walki wrześniowej zniszczone zostały w wyniku przeprowadzanego przez niemieckie samoloty Luftwaffe. W czasie prowadzonej walki przez siły zbrojne Polskiej Marynarki Wojennej z niemiecką siłą, trafiono pancernik Schleswig Holstein oraz jego bliźniaczy odpowiednik. 

Kiedy przyjedziemy na Hel, zobaczmy ostrożnie na plaży wraki dwóch okrętów wojennych, "Wicher II"; "Grom II". Natomiast wrak okrętu Wicher, prawdziwego, leży podwodą na dnie. Dlatego pamiętajmy o ostrożności w czasie zwiedzania.


Podstawowe informacje
Lokalizacja
Hel, Półwysep Helski historia, ciekawostki, informacje...
Kiedy
19 sierpień, 2022
O której
Wstęp
Bezpłatny
Weekend w Kazimierzu Dolnym
Kazimierz Dolny
16 maj, 2023
Kazimierz Dolny to urokliwe miasteczko położone nad Wisłą w Polsce. Jest znane ze swojego malowniczego
Dzień Matki
Krynica-Zdrój
15 maj, 2023
Polska jest krajem, który słynie z licznych uzdrowisk i ośrodków spa, gdzie można odprężyć się,
Najpopularniejsze atrakcje w Polsce
Zakopane
15 maj, 2023
oferuje niezwykłą różnorodność krajobrazów, od górskich pasm po malownicze jeziora, piękne wybrzeże Bałtyku, urokliwe doliny