Pałac Buchholtzów w Supraślu

Pałac Buchholtzów w Supraślu

Pałac Buchholtzów w Supraślu to piękny dworek, który łączy cechy włoskiego i francuskiego renesansu z licznymi elementami klasycyzmu i secesji.

Obiekt jest pamiątką po aktywności fabrykantów włókienniczych, Zachertów i Buchholtzów, dzięki którym Supraśl z małej osady przeobraził się w bardzo dobrze funkcjonujący ośrodek przemysłowy. Pałac początkowo należał do Wilhelma Zacherta.

Swoją formę zachowaną do dziś zyskał na początku XX wieku, gdy był już własnością Adolfa Buchholtza juniora.

Adolf rozbudował willę w związku ze swoim ślubem z Adelą, córką łódzkiego potentata Scheiblera.

Przebudowa była warunkiem ożenku postawionym przez rodziców Adeli, którzy chcieli, by Adolf przygotował godne mieszkanie dla ich córki.

W efekcie trwających 13 lat prac, dwukondygnacyjny dom przekształcił się w reprezentacyjny pałac.
Pod koniec 1903 Adolf zginął w tragicznym wypadku.

Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Supraślu, gdzie wkrótce wzniesiono ogromną kryptę z kaplicą i grobowcem, zaprojektowane przez warszawskiego architekta Hugo Kudera.
W czasie II wojny światowej pałac został ograbiony, a następnie zdewastowany przez żołnierzy Armii Czerwonej.

Po wojnie obiekt przeznaczono na szkołę, co prawdopodobnie uchroniło go przed całkowitym zniszczeniem.

Od 1959 roku w pałacu mieści się Liceum Plastyczne im. Artura Grottgera, w gronie absolwentów wymienia się między innymi znanego malarza Leona Tarasewicza.
Kompleks pałacowo-parkowy Buchholtzów w Supraślu jest obecnie jedynym zachowanym kompleksem rezydencjonalnym w województwie podlaskim.

Zachwyca bogatym wystrojem i efektownymi, secesyjnymi zdobieniami, uznawany jest za jeden z najbardziej wartościowych zabytków w regionie.