Kaplica Trójcy Świętej
ul. Zamkowa 9
20-117 Lublin
Tel. 81 537 96 82
Opis
Kaplica Trójcy Świętej w Lublinie
Jest to unikatowy zabytek, który łączy gotycką architekturę z bizantyjsko-ruskim malarstwem, tworząc niesamowite połączenie kultur Wschodu i Zachodu. Powstała w XIV wieku z inicjatywy Kazimierza Wielkiego, a jej wnętrze ozdobiono polichromiami za czasów Władysława Jagiełły w 1418 roku. Malowidła bizantyjsko-ruskie, stworzone przez mistrza Andrzeja i jego uczniów, przedstawiają sceny religijne inspirowane tradycjami prawosławnymi. Kaplica ta jest świadectwem związków między polską monarchią a Rusią i stanowi jedno z najcenniejszych dzieł sztuki sakralnej w Polsce.
Wejście do Kaplicy Trójcy Świętej jest biletowane, a sprzedaż biletów odbywa się w kasach na dziedzińcu Zamku Lubelskiego. Po zakupie biletów można zwiedzać również część muzealną, która prowadzi do samej kaplicy.
Historia Kaplicy
Kaplica powstała jako część zamku królewskiego zbudowanego przez Kazimierza Wielkiego w XIV wieku. Jako królewska kaplica, często gościła monarchów, szczególnie z dynastii Jagiellonów. Władysław Jagiełło, podczas swoich licznych wizyt w Lublinie, zlecił ozdobienie wnętrza malowidłami w stylu bizantyjsko-ruskim. Freski te mają wyjątkowy charakter, łącząc zachodnią architekturę gotycką z wschodnimi tradycjami malarskimi.
Podczas sejmu w 1569 roku, w trakcie którego podpisano unię lubelską, w kaplicy odbyło się uroczyste nabożeństwo dziękczynne. Na murach kaplicy wciąż widoczne są napisy pochodzące z tego okresu, upamiętniające to wydarzenie.
Architektura Kaplicy
Kaplica jest dwukondygnacyjną świątynią gotycką, z ośmiobocznym filarem wspierającym sklepienie gwiaździste. Jej wnętrze charakteryzuje się prostotą formy, typową dla gotyckich budowli, ale ozdobione bizantyjskimi malowidłami, które stanowią unikatowy przykład wschodniego wpływu na zachodnią architekturę. Freski w kaplicy odzwierciedlają sceny religijne, ukazujące życie Chrystusa, Marii i świętych.
Polichromie
Malowidła w Kaplicy Trójcy Świętej zostały wykonane zgodnie z tradycjami bizantyjskiej sztuki freskowej, gdzie kolorystyka i symbolika mają ścisłe znaczenie teologiczne. W sklepieniu prezbiterium znajduje się postać Chrystusa Pantokratora, otoczona aniołami, prorokami i apostołami. Program ikonograficzny polichromii został dostosowany do architektury gotyckiej kaplicy, co stanowi wyjątkowy przykład integracji dwóch odmiennych tradycji artystycznych.
Polichromie zostały odkryte na nowo dopiero pod koniec XIX wieku przez malarza Józefa Smolińskiego, który zauważył fragmenty malowideł pod warstwą wapiennej pobiały. Prace konserwatorskie, prowadzone od początku XX wieku, zakończyły się w 1997 roku, przywracając kaplicy dawny blask.
Kaplica Trójcy Świętej w Lublinie jest jednym z najważniejszych zabytków sakralnych w Polsce, łączącym gotyk z bizantyjskim malarstwem, co czyni ją unikatową w skali międzynarodowej.