Kanał Elbląski

Kanał Elbląski

Kanał Elbląski jest to niesamowity zabytek hydrotechniki na skalę światową. Obecnie posiada status pomnika historii, a w 2007 roku w plebiscycie czasopisma „Rzeczpospolita” został wybrany jednym z siedmiu cudów Polski. Budowa kanału rozpoczęła się w 1844 roku.

Ten unikatowy zabytek obejmuje pochylnie, śluzy, system zasilania kanału w wodę, mosty, nasypy, przekopy, charakterystyczny tabor pływający i przystanie.

Kanał elbląski z odgałęzieniami mierzy 151,7 km i łączy jeziora z okolic Ostródy i Iławy z jeziorem Drużno. Zasadniczy szlak między jeziorem Szeląg i Drużno ma długość 83,3 km, z czego 44 km przypada na sztuczne kanały, 37 km na jeziora, a 2,3 km na pochylnie.

Przepłynięcie całego szlaku jest możliwe wyłącznie po pokonaniu systemów śluz i pochyli, ponieważ różnica poziomów wody wynosi ponad 100 metrów. Aby było to możliwe statki przenoszone są na specjalnych platformach, które są ustawione na szynach. W ten sposób część trasy pokonywana jest po lądzie.

Źródłem energii umożliwiającej wahadłowy ruch platform przewożących statki i łodzie jest woda kanału poruszająca koła łopatkowe. Ruch kół powoduje przewijanie liny, która ciągnie platformy. W ten sposób transportowane jednostki mijają się zawsze po środku pochylni.