Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszczadzki Park Narodowy

Bieszczadzki Park Narodowy położony w Bieszczadach Zachodnich. Powierzchnia Bieszczadzkiego Parku Narodowego wynosi aktualnie 29201,06 ha. Obejmuje najwyższe wzniesienia polskiej części Bieszczadów, opierając się o granice ze Słowacją i Ukrainą. W odróżnieniu od innych pasm karpackich, reglowe lasy bukowo-jodłowe sięgają aż do górnej granicy lasu, która przebiega na wysokości ok. 1150 m n.p.m. Powyżej rozciągają się subalpejskie łąki, zwane połoninami.  Lasy zajmują niemal 85% (247,24 km2) powierzchni Parku i są niezwykle zróżnicowane i bogate. 

W 1992 r. UNESCO uznało Bieszczadzki Park Narodowy wraz z Parkami Krajobrazowymi Ciśniańsko-Wetlińskim i Dolnego Sanu oraz słowackimi i ukraińskimi chronionymi terenami przyległymi – za Międzynarodowy Rezerwat Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Część słowacką rezerwatu tworzy Chranena Krajinna Oblast „Vychodne Karpaty”, a część ukraińską Użański Park Narodowy i Nadsański Park Krajobrazowy.

Poprzez pasma gór, od granicznego grzbietu ku północy przedzierają się doliny rzek: Osławy, Osławicy, Hoczewki, Solinki, Wetlinki, Sanu oraz Wołosatego i innych potoków. Niemal pośrodku tego regionu znajduje się duże jezioro zaporowe zwane Jeziorem Solińskim, a poniżej niego drugi zbiornik na Sanie zwany Jeziorem Myczkowskim. Bieszczady znane są jako góry o niezwykle bogatym środowisku przyrodniczym. 

W granicach Bieszczadzkiego Parku Narodowego znajdują się wszystkie najwyższe szczyty Bieszczadów Zachodnich z przyrodniczo najcenniejszym gniazdem Tarnicy (Tarnica 1 346 m n.p.m., Krzemień 1 335 m n.p.m., Halicz 1 333 m n.p.m.). We wschodniej części, za Kończykiem Bukowskim, a także na północny wschód od Bukowego Berda rozciąga się dzika i malownicza dolina Górnego Sanu. W kierunku północno zachodnim od Tarnicy przebiegają w jednej linii połoniny: Caryńska (1297), Wetlińska (1253) i Smerek (1222). Na południe od linii połonin rozciągają się rozległe doliny: Wołosatki i dolina Górnej Solinki. Południową granicę parku wyznacza lesiste Pasmo Graniczne.

Bieszczadzki Park Narodowy jest trzecim co do wielkości parkiem narodowym w Polsce,

Na terenie Parku stwierdzono 826 gatunków roślin naczyniowych, 301 gatunków mchów, 112 gatunków wątrobowców, 529 gatunków porostów, ok. 65 gatunków śluzowców i ok. 1300 gatunków grzybów. 

 W Bieszczadzkim Parku Narodowym i na terenach przyległych żyją niedźwiedzice, wilki, rysie wydry, borsuki i ponad 50 innych gatunków ssaków, włącznie z introdukowanymi żubrami. Fauna ptaków liczy ponad 100 gatunków gniazdujących, w tym kilka gatunków rzadkich drapieżników (orzeł przedni, gadożer, sokół wędrowny)

W Bieszczadzkim Parku Narodowym dominuje turystyka piesza górska, dla której ten teren jest niezwykle atrakcyjny, uprawiana jest także turystyka narciarska. Od kilku lat park stara się rozwijać turystykę konną, utrzymując stadniny i specjalne szlaki. Bazę noclegową dla turystów stanowią schroniska i hotele górskie PTTK, a także wille, pensjonaty, domki, agroturystyka, pokoje gościnne itp

Zobacz również:     Bieszczady noclegi domki     Solina noclegi     Polańczyk noclegi     Cisna noclegi     Wetlina noclegi