Pałac Biskupów Krakowskich w Kielcach

Pałac Biskupów Krakowskich w Kielcach

Barokowy pałac w Kielcach, była rezydencja biskupów krakowskich.

Najlepiej zachowana oryginalna, wczesnobarokowa rezydencja pałacowa z pierwszej połowy XVII wieku w Polsce.

Izba Stołowa Górna z portretami biskupów krakowskich.

Jeden z plafonów pałacu biskupiego

Budowla powstawała w latach 1637-1641.

Wzniesiono ją na Wzgórzu Katedralnym z inicjatywy i prywatnych funduszy kanclerza wielkiego koronnego i biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika.

Budowę prowadził Tomasz Poncino, a projekt został wykonany prawdopodobnie przez Giovanniego Trevano.

Dekorację malarską wnętrz wykonał warsztat Tomasza Dolabelli.

Plafony przedstawiały między innymi sąd nad braćmi polskimi i rokowania pokojowe w okresie wojen ze Szwecją i Rosją, w których brał udział fundator.

Pałac otaczał mur obronny ze strzelnicami kluczowymi i puntone.

Cztery wieże pokryto blachą.

W 1667 roku biskup Andrzej Trzebicki pokrył pałac dachówką.

W 1806 Franciszek II Habsburg cesarz Austrii przekazał pałac będący własnością skarbu państwa na potrzeby nowo utworzonej diecezji kieleckiej[2].

W 1816 r. Stanisław Staszic stworzył w pałacu Szkołę Akademiczno-Górniczą.

Po Powstaniu Styczniowym zaborcy usunęli hełmy na wieżach i figury posłów moskiewskiego i szwedzkiego na frontonie.

Pałac w XX wieku pełnił rolę sztabu legionowego Józefa Piłsudskiego, biura werbunkowego, drukarni, poczty, biura przepustek i siedziby redakcji lokalnego dziennika.

W latach 20. według projektu Szyszko-Bohusza zrekonstruowano barokowe hełmy na wieżach.

W latach międzywojennych urząd wojewódzki.

W latach 1945-1971 siedziba Wojewódzkiej Rady Narodowej.

Od 1971 r. mieści się w nim Muzeum Narodowe.

Z tyłu pałacu w 2005 roku otwarto Ogród Włoski.

Pałac wraz z otoczeniem (baszta prochowa, ogród, spichlerz przy ul. Zamkowej 2) jako zespół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych[1].

Palace of the Bishops of Cracow in Kielce

The Baroque palace in Kielce, the former residence of the bishops of Cracow.

The best preserved original early baroque palace residence from the first half of the 17th century in Poland.

The Upper Table Chamber with portraits of the bishops of Cracow.

One of the plafonds of the Bishop's Palace

The building was constructed in the years 1637-1641.

It was erected on Cathedral Hill on the initiative and with private funds of the Great Crown Chancellor and Bishop of Cracow, Jacob Zadzik.

Construction was led by Thomas Poncino, and the project was probably designed by Giovanni Trevano.

The painting decoration of the interior was made by the workshop of Thomas Dolabella.

Plafonds depicted, among others, the court over Polish brothers and peace negotiations during wars with Sweden and Russia,

in which the founder participated.

The palace was surrounded by a defensive wall with key and puntone ranges.

Four towers were covered with sheet metal.

In 1667 bishop Andrew Trzebicki covered the palace with tiles.

In 1806 Francis II Habsburg, emperor of Austria, donated the palace, which was owned by the state treasury, to the newly created diocese of Kielce[2].

In 1816. Stanisław Staszic created in the palace the Academy and Mining School.

After the January Uprising, the invaders removed helmets on the towers and statues of Moscow and Swedish deputies on the front.

In the twentieth century the palace served as Józef Piłsudski's legionary headquarters, a recruitment office, a printing house, a post office, a pass office and the seat of the editorial office of a local daily.

In the 1920s, the Baroque helmets on the towers were reconstructed according to the Szyszko-Bohusz design.

In the interwar years the provincial office.

In 1945-1971 it was the seat of the Provincial National Council.

Since 1971 it has housed the National Museum.

At the back of the palace in 2005 the Italian Garden was opened.

The palace together with its surroundings (gunpowder tower, garden, granary at 2 Castle Street) as a complex was entered in

the register of immovable monuments[1].