Pomnik Grunwaldzki w Krakowie

Pomnik Grunwaldzki to inaczej pomnik konny króla Władysława II Jagiełły w Krakowie. Został postawiony w 1910 roku dla upamiętnienia pięćsetnej bitwy z zakonem krzyżackim, którego ufundował kompozytor i polityk Ignacy Jan Paderewski. Podczas odsłonięcia, którego dokonano w 1910 roku ukazane były dwie figury gipsowe, czyli król Jagiełło na koniu i od ulicy Warszawskiej postać wieśniaka zrywającego pęta. Pomnik ma nieco ponad 13 metrów wysokości i na szczycie umieszczono konny posąg króla Jagiełły, a lewą ręką król trzyma końską uzdę i w prawej trzyma opuszczony miecz w dół. Na ścianie frontowej ukazana jest zamyślona postać patrzącego w dal rycerze, a ściana wschodnia po prawej stronie od wschodu grupa polska, w której rycerz i jego giermek zbierają porzucone krzyżackie chorągwie. Natomiast od strony zachodniej znajduję się grupa litewska, na której wojownik litewski dmący w róg prowadzi skrępowanego sznurami jeńca krzyżackiego, a na tylnej ścianie od północy ukazany jest chłop zrywający pętle niewoli.