Parki Narodowe w Polsce

Tatrzański Park Narodowy

Tatrzański Park Narodowy powstał w 1954 roku powierzchnia wynosi 21 164 ha. Uznany został za światowy rezerwat biosfery.  Obejmuje obszar Tatr oraz kompleksy leśne. Charakterystyczne są turnie,  jaskinie górskie, ostre granie, urwiste szczyty i liczne jeziora polodowcowe.  Park wyróżnia się licznymi jeziorami polodowcowymi. Największe z nich to Morskie Oko (34,5 ha i 50,8 m głębokości) oraz Wielki Staw Polski.  Tatrzański Park Narodowy jest miejscem występowania wielu chronionych gatunków zwierząt i roślin. Powstało tu wiele szlaków turystycznych ok240 km, turystyka narciarska, trasy zjazdowe, nartostrady, skocznie narciarskie, trasy biegowe, tor lodowy, stok slalomowy. W granicach parku znajduje położone jest Zakopane, które jest świetnym miejsce do zwiedzania parku jak również okolicznych atrakcji. 

Babiogórski Park Narodowy

Utworzony w 1954 r.  powierzchnia wynosi 3391,5 ha. Babiogórski Park Narodowy obejmuje północną i częściowo południową część masywu Babiej Góry.  Roślinność masywu Babiej Góry charakteryzuje się układem piętrowym: piętro pogórza ciągnie się regiel dolny, gdzie dominuje brzezina karpacka i bór jodłowo-świerkowy, do wysokości 1390 m występuje regiel górny (bór świerkowy), a powyżej rosną kosodrzewina i ziołorośla, w partiach szczytowych – murawy alpejskie. W 1978 r. park został włączony przez UNESCO do międzynarodowej sieci rezerwatów biosfery.  Zawoja leży u stup Babiej Góry i jest świetnym puntem wypadowym.  

Pieniński Park Narodowy

Założony w 1932 r. i jest najstarszym parkiem narodowym w Polsce, powierzchnia wynosi 2 346 ha. W jego granicach znajdują się Pieniny Czorsztyńskie, masyw Trzech Koron i Pieninki. Góry tworzą głównie skały wapienne, znacz nie zalesione. Na terenie parku chroniony jest krajobraz oraz świat flory i fauny. Znajduje się tu ponad tysiąc gatunków roślin naczyniowych oraz możemy znaleźć sporo rzadkich gatunków zwierząt min rysie, sarny, jelenie. Dumą parku są motyle, w tym niepylak apollo, gatunek występujący tylko na obszarze Pienin. Największą atrakcją parku jest spływ przełomem Dunajca, oraz wiele tras turystycznych i rowerowych. Na terenie parku jest 34 kilometry szlaków o niezwykłych walorach przyrodoznawczych.

Bieszczadzki Park Narodowy

Powstał  1973 r. obejmuje najciekawsze krajobrazowo i przyrodniczo partie górskie polskiej części Bieszczadów Zachodnich, o powierzchni 29 200 ha , około 80 proc. obszaru parku zajmują las. Piętro połonin jest największą atrakcją przyrodniczą i turystyczną, rośnie tu wiele rzadkich rośli. Występuje tu ok 800 gatunków roślin naczyniowych, 500 gatunków porostów, około 1000 gatunków grzybów oraz  liczne zwierzęta takie jak sarny, dziki, jeleń karpacki, żubry, łosie, wilki.  Na terenie parku utworzono wile szlaków turystycznych o długość 130 kilometrów. Atrakcyjny jest też z przejazd kolejką bieszczadzką.

Magurski Park Narodowy

Powstał w 1995 r. by ochronić walorów przyrodnicze Beskidu Niskiego oraz znajdujących się tutaj zabytków kultury materialnej, obejmuje obszar 19 363 ha. Możemy podziwiać malownicze krajobrazy gór – dominują grzbiety niskie, o wysokości do 700-800 m n.p.m. Znajdziemy tu  różne gatunki roślin. W lasach regiel górny porasta buczyna karpacka, z domieszką jodły. Dzikie ostępy leśne i słabe zaludnienie sprzyjają dużej liczebności zwierzyny. Możemy spotkać tu niedźwiedzia brunatnego, są też rzadkie rysie i żbiki, borsuki, kuny, łasice oraz sarny, jelenie. Występuje tu  wiele gatunków ptaków ok 130 gatunków. Przez malownicze tereny Magurskiego Parku Narodowego poprowadzone zostały szlaki piesze i konne.

Gorczański Park Narodowy

Utworzony w 1981 r., o powierzchni ok 7030 ha. W jego granicach znajduje się część masywu Gorców wraz z najwyższym grzbietem Turbacz – Gorc – Kudłoń.

Park chroni wyjątkowe walory przyrodnicze części Gorców. Niższe partie gór zajmują lasy mieszane, zwane buczyną karpacką, nad nimi ciągnie się pasmo regla górnego, z dominującymi drzewostanami boru świerkowego. Flora roślin naczyniowych liczy około 800 gatunków takich jak zarzyczka górska, omieg górski, śnieżyczka, storczyki, paprocie. Występuje tu wiele zwierząt, często można napotkać wilki, rysie, jelenie i sarny oraz rzadkie gatunki ptaków. Na terenie parku znajduje się kilkanaście szlaków pieszych, rowerowych, konne oraz ścieżki przyrodniczo-edukacyjne.

Ojcowski Park Narodowy

Park utworzony w 1956 r. na powierzchni ok 1571 ha jest najmniejszym polskim parkiem narodowym.  Obejmuje południowy fragment Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej oraz część środkową Doliny Prądnika i część Doliny Sąspowskiej. 

Krajobraz parku tworzą liczne wytwory skalne z wapieni górnojurajskich, o białej i jasnoszarej barwie. Rozróżnić możemy tu dwie formy rzeźby terenu: dolinne (jary, dolinki krasowe, wąwozy) oraz wierzchowinowe (liczne skałki z wapieni skalistych, tzw. ostańce).  Na całej Wyżynie odkryto około 1000 jaskiń. W parku znajdują się  wyznaczone szlaki prowadzące przez najbardziej atrakcyjne obszary Parku, warto zwiedzić: Brame Krakowską, Maczuge Herkulesa, Igłe Deotymy, jaskinie – Łokietka i Ciemną.

Roztoczański Park Narodowy

Utworzony w 1974 roku,  zajmuje 8 483 ha. Symbolem parku jest konik polski. Jest najbardziej zalesionym parkiem narodowym w Polsce. Park leży na Roztoczu Środkowym. Zróżnicowanie geologiczne, bogata rzeźba terenu, sprzyja różnorodności i bogactwu roślinności. Są to tereny zróżnicowane, tworzone przez łańcuchy wzgórz wapiennych oraz piaszczyste doliny. Jedną z nich jest dolina rzeki Wieprz, która przecina Roztocze Środkowe i park narodowy.

Na tym terenie rośnie ponad 400 dominują sosny, jodły i buki, a także dęby, olsze, lipy, brzozy, świerki, modrzewie, graby, jawory, jesiony i klony.  Bogata jest również fauna. Żyją tu jelenie, sarny, dziki, wilki, lisy, borsuki, kuny, nad wodami wydry, łosie i rysie. W 1982 roku utworzono ostoję konika polskiego pochodzącego od tarpana i ras lokalnych

Roztoczański Park Narodowy można zwiedzać, poruszając się wyznaczonych szlakach i ścieżkach poznawczych, prowadzące przez najciekawsze obszary przyrodnicze, kulturowe i historyczne. Warto wybrać się ciężką dydaktyczną na Bukową Górę, która rozpoczyna się przed Ośrodkiem Edukacyjno-Muzealnym Roztoczańskiego Parku Narodowego w Zwierzyńcu, kończy się w Sochach przy cmentarzu upamiętniającym pacyfikację wsi. Na ścieżce znajduje się punkt widokowy z panoramą na strefę krawędziową Roztocza Środkowego. Z Soch można wrócić do Zwierzyńca lub udać się w dalszą wędrówkę szlakiem krawędziowym. 

Poleski Park Narodowy

Utworzony w 1990 roku wchodzi w skład Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”, od 2012 roku stał się rezerwatem transgranicznym, po połączeniu z Rezerwatem Biosfery Polesie Nadbużańskie i Szackim Rezerwatem Biosfery. Powierzchnia parku obejmuje około 10 tys. ha, to przede wszystkim obszary wodno-błotne, ekosystemy bagienne, torfowiska, jeziora krasowe, naturalne kompleksy leśne z siedliskami reliktowych gatunków zwierząt i roślin. Charakterystycznym elementem krajobrazu parku są torfowiska. 

Występują na tym terenie wszystkie typowe bagienne ekosystemy i zespoły roślinne. Część terenu tworzą stanowiska roślinne typowe dla tundry lub lasotundry. Symbolem Poleskiego Parku Narodowego jest żuraw, występują również  żółwie błotne, najliczniejszą grupę stanowią gryzonie oraz bobry oraz  sarny, jelenie, łosie, dziki. Trwałe rozlewiska są miejscem bytowania niezliczonych stad ptactwa wodno-błotnego.  Flora parku liczy około 1000 gatunków roślin naczyniowych. Park oferuje dobrze przygotowane programy zwiedzania. Wyznaczono szlaki piesze, rowerowe i konne pozwalające najlepiej poznać walory przyrodnicze terenu. 

Białowieski Park Narodowy

Powstał w 1932 r. jest jednym z najstarszych parków narodowych w Polsce. Park głównie kojarzony jest z żubrem. Park obejmuje część Puszczy Białowieskiej, stanowiącej jedyny w Europie bór niżowy. Znaczną powierzchnię parku zajmują lasy dębowo-lipowo-grabowe typu grądu o dużych rozmiarach.  Białowieski Park Narodowy wpisany został na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, uzyskał też status światowego rezerwatu biosfery. W Parku utworzono zamknięty ośrodek hodowli żubra a także zagrody pokazowe z żubrem, jeleniem, konikiem polskim oraz wilkiem. Na terenie parku wyznaczono szlaki piesze i rowerowe oraz ścieżki edukacyjne.

Narwiański Park Narodowy

Położony w województwie podlaskim powstał w w 1996 powierzchnia parku wynosi 6 810 ha. Park obejmuje zasięgiem bagienną Dolinę Górnej Narwi na odcinku Suraż – Rzędziany. Nazywana jest ona „polską Amazonią” Najważniejszym walorem parku jest unikatowy charakter rzeki. Narew płynie wieloma korytami, które tworzą nieregularną sieć. Wielkim bogactwem Parku jest awifauna. Stwierdzono tu występowanie ponad 200 gatunków ptaków. Symbolem parku jest błotniak stawowy. Występują tu rzadkie gatunki ptaków, jak: bataliony, bąki  brodźce, bekasy, i wodniczki oraz  40 gatunków ssaków, m. in.: jeleń, dzik, łoś, sarna, bóbr, lis, tchórz . Występuje tu 13 gatunków płazów, liczne gatunki ryb (płoć, szczupak, różanka, piskorz, lin, jaź, śliz, węgorz). Na terenie parku zorganizowano szlaki piesze, wodne, rowerowe oraz ścieżki edukacyjne. Na wodach parku dozwolone jest wędkarstwo i kajakarstwo.

Biebrzański Park Narodowy

Powstał w1993 r., jest największy z polskich parków. Powierzchnia wynosi 59 223 ha i obejmuje część Kotliny Biebrzy, z najlepiej zachowanym w Europie kompleksem torfowisk. Przez park przepływa Biebrza z nieregularnym korytem oraz  z licznym zakolami i starorzeczami. Biebrzański Park Narodowy chroni rozległe  torfowiska, z unikalną różnorodnością gatunków roślin, ptaków i zwierząt oraz naturalnych ekosystemów Bagna te są również ostoją ptaków, dlatego przyciągają ornitologów i fotografów z całego świata. Fauny reprezentują zwierzęta takie jak: łosie, jelenie, bobry, borsuki, jenoty, piżmaki. Rzeka Biebrza jest popularnym miejscem spływów kajakowych. Przez tereny parku poprowadzone zostały szlaki piesze i ścieżki przyrodniczo-edukacyjne.

Znajduje się tu 18 szlaków pieszych o łącznej długości ponad 500 km, 3 szlaki kajakowe: Biebrzą – 146 km, Jegrznią i Ełkiem – 72 km oraz Kanałem Augustowskim – 34 km, 3 szlaki rowerowe – 148 km oraz 8 ścieżek przyrodniczych.

Wigierski Park Narodowy

Powstał w 1989 r. położony na wschód od Suwałk, graniczy z Puszczą Augustowską o powierzchni ok 15 085 ha. Park porastają lasy a jedną piątą wody – w jego granicach znajduje się jezioro Wigry. Przez park przepływa rzeka Czarna Hańcza, która jest popularnym szlakiem kajakowym. Walorem parku jest urozmaicony krajobraz pochodzenia lodowcowego, zbiorowiska leśne z przewagą sosny i świerka, występują również wiele torfowisk z rzadkimi gatunkami roślin. Wizytówką parku jest bóbr znajdujący się w herbie. Występują także sarny, jelenie, łosie, dziki, borsuki. występuje tu wiele gatunków ptaków gniazdują tu orliki krzykliwe, bieliki, myszołowy, błotniaki stawowe. Pod ścisłą ochroną znajdują się ryby. Na terenie parku wytyczone zostały atrakcyjne szlaki piesze, rowerowe oraz ścieżki przyrodniczo-edukacyjne.

Park Narodowy Gór Stołowych

Utworzony w 1993 r. o powierzchni 6 340,4 ha. Park znajduje się na terenie Gór Stołowych w Kotlinie Kłodzkiej. To jedyne w Polsce góry o budowie płytowej, z piaskowcowymi ostańcami, które tworzą piękny i urozmaicony krajobraz. W parku powstał system korytarzy tworzący labirynty skalne, szczególnie znane i atrakcyjne na obszarze noszącym nazwę Błędne Skały, również koło szczytu Szczeliniec Wielki, który osiąga 919 m n.p.m., czy mniejszych, jak Skalniak, Mnich, Skalne Grzyby. Skarbem parku są formy skalne, tworzące niezwykle malowniczy krajobraz, urozmaicony kompleksami leśnymi, łąkami górskimi, torfowiskami.  Przez park prowadzą szlaki piesze o łącznej długości ponad 100 km, szlaki rowerowe oraz ścieżki edukacyjne

Karkonoski Park Narodowy

Park obejmuje najwyższą część gór Sudetów – Karkonosze od zachodnich zboczy Mumlawskiego Wierchu na zachodzie po Przełęcz Okraj na wschodzie.  Najwyższy szczyt Śnieżka wznosi się na wysokość 1603 m n.p.m. Park został utworzony w 1959 roku, o powierzchni 5,5 tys. hektarów. W roku 1992 Karkonoski Park Narodowy został uznany przez UNESCO za Bilateralny Rezerwat Biosfery. W 2004 r uzyskał certyfikat Parku Transgranicznego nadawany przez Europejską Federację Parków Narodowych i Parków Natury.

Park ma na celu ochronę ekosystemów Karkonoszy i zachowanie ich w niezmienionym stanie. Wytyczono 33 szlaki piesze o łącznej długości ponad 100 km. Na szlakach pieszych wyznaczone są trasy, po których mogą poruszać się rowerzyści. Utworzono 9 ścieżek edukacyjnych oraz tereny do uprawiania narciarstwa zjazdowego. Działa wiele wyciągów narciarskich.

W Karkonoszach ukształtował się typowy dla gór piętrowy układ roślinności. Przyrodniczo wartościowe są górnoreglowe bory świerkowe oraz piętro subalpejskie wznoszące się do wysokości około 1450 m n.p.m.. W roku 2004 torfowiska subalpejskie zostały wpisane na listę obszarów wodno-błotnych chronionych „Konwencją o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego”, podpisaną w Ramsarze w 1971 roku i ratyfikowaną dotychczas przez 168 państw. Piętro muraw alpejskich jest ograniczone do najwyższych wzniesień: Śnieżka, Wielki Szyszak. U podnóża Śnieżki znajduje się Karpacz, który jest świetną bazą noclegową do zwiedzania Karkonoszy.

Obszar w granicach parku tworzą gołoborza, rumowiska skalne i przede wszystkim grupy skał o nieregularnych kształtach znanymi jako Pielgrzymami, Słonecznikiem, Trzema Świnkami i Końskimi Łbami, a także cyrki polodowcowe i jeziora górskie – Śnieżne Kotły, Mały i Wielki Staw.

Flora naczyniowa  liczy około 450. gatunków oraz ok 400 porostów. Fauna Karkonoszy obejmuje około 40. gatunków ssaków, około 100. gatunków gniazdujących ptaków, nieliczne gatunki gadów i ryb. 

Aby dowiedzieć się więcej informacji o przyrodzie Karkonoskiej warto odwiedzić Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej w Szklarskiej Porębie przy ulicy Okrzei.  Szczególnie intersujący dla turysty jest Wąwóz Kamieńczyka, do którego spada najwyższy w polskich Karkonoszach wodospad. 

Wielkopolski Park Narodowy

Wielkopolski Park Narodowy utworzony został w 1957 roku. Zajmuje obecnie 7 584 ha Charakterystycznymi elementami parku są polodowcowe wały (ozy), wzniesienia, pagórki (kemy), głazy narzutowe, rynny, które wypełnia woda 11 jezior. Tereny te w znacznym stopniu są zalesione i wyróżniają się bogactwem flory. W parku drzew dominuje sosna zwyczajna, tworząca bory sosnowe i sosnowo – dębowe bory mieszane.  Faunę reprezentuje ponad 40 gatunków ssaków (sarny, jelenie, borsuki, dziki, lisy, kuny), oraz około 220 gatunków ptaków (perkozy dwuczube, błotniak stawowy, cyranki, krzyżówki, kania czarna, ). Park wyznaczył 5 szlaków turystycznych o łącznej długości ok. 90 km.

Park Narodowy Bory Tucholskie

Utworzony został w 1996 r. o  powierzchnia wynosi 4 789,3 ha, zajmuje część jednego z największych kompleksów leśnych w Polsce, jakim są Bory Tucholskie. Bogactwo przyrodnicze parku to sieć hydrograficzna, gęste bory sosnowe, krajobraz polodowcowy, malownicze jeziora, różnorodność świata roślinnego i zwierzęcego.

Park położony jest pomiędzy Jezioro Charzykowskie, Karsińskie, Łąckie. W godle parku występują – zielony las, jeziora oraz głuszec. Prawie 80 proc. obszaru parku porastają lasy, a pozostała część to torfowiska i łąki. Są miejscem występowania wielu chronionych i rzadkich gatunków roślin.  Fauna obejmuje około 140 gatunków ptaków, występują takżedziki, jelenie, sarny, bobry, wydry.

W parku wytyczono szlaki piesze, rowerowe i ścieżki edukacyjne. Na obrzeżu parku, nad jeziorami znajdują się ośrodki turystyczne: Charzykowy, Swornegacie. 

Drawieński Park Narodowy

Utworzony został w 1990 r.  znajduje się na pograniczu Pomorza Zachodniego, Wielkopolski i Ziemi Lubuskiej.

Park reprezentuje przyrodę Puszczy Drawskiej i obejmuje jej fragment oraz dolinę rzeki Drawy, dolinę rzeki Płocicznej i centralną część Równiny Drawskiej.

Tereny pokrywają zwarte kompleksy leśne. Lasy zajmują prawie 80 proc. powierzchni parku. Występuje ok 130 gatunków ptaków (bocian czarny, orlik krzykliwy kania ruda, bielik oraz  dziki, lisy, sarny, jelenie oraz wydry, które są herbowym zwierzęciem parku.

Dużą atrakcją jest spływ kajakowy rzeką Drawą o długości 40 km. W parku udostępnione jest kilkadziesiąt kilometrów szlaków pieszych i rowerowych oraz ścieżki edukacyjne oraz szlak kajakowy.

Park Narodowy „Ujście Warty”

 Park Narodowy „Ujście Warty” leży w zachodniej części Polski, w obrębie ujścia rzeki Warty do Odry, powstał w 2001 r, powierzchnia wynosi 8 037,6 ha. Nadwarciańskie rozlewiska są szczególnie chętnie odwiedzane przez obserwatorów ptaków, fotografów i innych miłośników przyrody. Krajobraz parku stanowią przede wszystkim otwarte łąki i pastwiska oraz zarośla wierzbowe poprzecinane siecią kanałów, cieków wodnych, rzeczek i starorzeczy. 

Park stanowi jeden z najważniejszych pod względem ornitologicznym miejsc w kraju i największych rezerwatów ptactwa wodnego i błotnego w Europie. Żyje tu prawie 250 gatunków ptaków, z czego około 170 to gatunki lęgowe. Zalewowe obszary parku stanowią schronienie dla ptaków. 

Ujście Warty to kraina ptaków i wody, to kilka tysięcy hektarów mokradeł objętych ochroną jako park narodowy i krajobrazowy oraz obszar NATURA 2000, posiadających niezwykle ciekawą historią związaną z zakonami rycerskimi i Fryderykiem Wielkim. To właśnie w celu promocji tego niezwykłego dziedzictwa z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Słońska powstała zrzeszająca miłośników ptaków Rzeczpospolita Ptasia.

 Parku Narodowego „Ujście Warty” wiele  ścieżek przyrodniczych wyposażonych w tablice opisujące przyrodę wokół tras. Jedna z popularnych pieszych ścieżek są „Mokradła”  początek zaczyna się siedzibie Parku w Chyrzynie. Ścieżka umożliwia obserwację miejsc lęgowych ptaków wodnych i błotnych. Do wyboru mają dwie wersje trasy.  Turystyka na terenie parku wiąże się z obserwowaniem ptaków, w czym pomagają wyznaczone ścieżki i punkty obserwacyjne.

Woliński Park Narodowy

Woliński Park Narodowy powstał w 1960 roku, zajmuje powierzchnię ok 11 tys. hektarów w centralnej części wyspy Wolin. Piękny krajobrazowo park z bogatą florą i fauną położony nad Bałtykiem i nad Zalewem Szczecińskim.

Wzniesienia moreny, jeziora Czajcze, Domysławskie, Warnowskie oraz położone w obrębie wzniesień morenowych jeziora Turkusowe, Stara Kredownia koło Wapnicy, piękne lasy, strome brzegi morskie – tworzą piękny malowniczy krajobraz.  Na terenie parku znajduje się 6 rezerwatów ścisłych.

Obszar imienia prof. Mariana Raciborskiego  położony w zachodniej części Wisełki, chroni buczynę storczykowatą i stanowiska wiciokrzewu pomorskiego i zimoziołu północnego.

Obszar imienia dr. Stefana Jarosza  w rejonie wzniesienia Strażnica chroni starodrzew buczyny otoczony borem sosnowym.

Obszar imienia dr Bogdana Dyakowskiego  leżący na północ od Trzciągowa chroni buczynę świetlistą i perłówkę jednokwiatową.

Obszar imienia prof. Zygmunta Czubińskiego obejmujący las na krawędzi klifu na wzniesieniu Święta Kępa, chroni starodrzew buczyny pomorskiej oraz stanowiska gatunków z rodziny storczykowatych.

Obszar imienia prof. Władysława Szafera położony jest na Pagórkach Lubińsko-Wapnickich na południowym skraju Doliny Trzciągowskiej, na południe od Wapnicy. Ochroną objęte są stanowiska starodrzewu buczyny pomorskiej z żywca cebulkowego.

Obszar imienia prof. Adama Wodziczki, inicjatora powstania Wolińskiego Parku Narodowego,  leży na krawędzi klifu nad Zalewem Szczecińskim. Pod ochroną są stanowiska roślinności kserotermicznej, zadowalającej się niewielką ilością wody, występujące w miejscach o silnym nasłonecznieniu.

W krajobrazie Wolińskiego Parku Narodowego wyróżniają się klify, wysokie brzegi nadmorskie, zaliczane do najwyższych i najdłuższych. Na niektórych odcinkach podmywane są przez fale Bałtyku a piasek rozbudowuje wydmy na brzegach położonych bardziej na wschód.

W parku możemy zobaczyć orła bielika, który jest symbolem parku oraz wiele innych gatunków, jak puchacz, ohar, wodniczki, lisy, sarny, czy myszołowy.

Założona tu została hodowla żubrów w Zagrodzie Pokazowej Żubrów, do której z centrum Międzyzdrojów prowadzi zielony szlak turystyczny. Spacer zajmuje około pół godziny.

Dla turystów  wytyczono sieć szlaków turystycznych i ścieżek dydaktycznych o łącznej długości około 50 km. 

W pobliżu parku narodowego znajdują się Międzyzdroje, który dysponujące rozbudowaną bazą noclegową .

Słowiński Park Narodowy

Utworzony został w 1967 roku zajmuje ponad 32 tys. hektarów. W 1977 roku ze względu na dużą różnorodność przyrodniczą zaliczony został do Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO.  Park położony jest w środkowej części wybrzeża, pomiędzy Łebą a Rowami.  Jego granicę od północy stanowi brzeg morza. W obrębie parku znajduje się jezioro Łebsko, lasy, torfowiska oraz jezioro Gardno. 

Największą atrakcja parku są ruchome wydmy, to największy w Europie obszar wędrującego piasku ok około 500 ha powierzchni. Teren przypomina pustynię piaskową. Wydmy przesuwają się z prędkością do 10 m rocznie. Najwyższe osiągają kilkadziesiąt metrów, np Łącka Góra wznosi się na 42 metry nad poziom morza.

Występuje tu ok  tysiąc gatunków roślin naczyniowych oraz wiele gatunków grzybów i mszaków.  Fauna to przede wszystkim duże ssaki jak łosie, jelenie, daniele, sarny, dziki. Na terenie parku żyje około 250. gatunków ptaków, w tym orły bieliki, kormorany czarne, puchacze bociany czarne. 

Park można zwiedzać po wyznaczonych szlakach o dł 140 km. Szczególnie interesujące są ścieżki przyrodnicze podzielone tematycznie

Kampinoski Park Narodowy

Kampinoski Park Narodowy utworzony w 1959 r. o powierzchni 38 544,3 ha, obejmuje 9 rezerwatów ścisłych. Park pełni funkcję „zielonych płuc Warszawy”, mają też status rezerwatu biosfery. W roku 2000, Kampinoski Park Narodowy wpisany został na światową listę rezerwatów biosfery UNESCO, jest też obszarem Natura 2000.

Ma urozmaicony krajobraz, charakterystyczne są wydmy i bagna. Ponad 70 proc. powierzchni puszczy kampinoskiej zajmują lasy. Podstawowym gatunkiem jest sosna, występują dęby, brzozy, jesiony, olchy, topole. Bytuje na tym terenie liczne ptactwo, żurawie, bociany czarne i białe, derkacze, sowy błotne, rybitwy, a ze zwierzyny łosie, bobry, kuny leśne, borsuki europejskie, dziki, sarny, jelenie, rysie, lisy. Łoś jest symbolem Kampinoskiego Parku Narodowego. Tereny parku udostępnione są dla turystyki pieszej, rowerowej oraz narciarskiej. Wytyczono i oznakowano szlaki piesze o długości ponad 360 kilometrów.

Świętokrzyski Park Narodowy

Znajduje się w województwie świętokrzyskim powstał w 1950 r., obecnie obejmuje 7 626,4 ha. Pasma górskie objęte ochroną to Łysogóry (ze szczytem Łysica – 612 m n.p.m. oraz masywem Łysej Góry) oraz część wschodnia Pasma Klonowskiego i wreszcie części dolin Dębniańskiej, Słupiańskiej i Wilkowskiej. 

Charakterystyczne są gołoborza kwarcytowe, czyli skalne rumowiska, które spotkać na zboczach Łysogór. Dominują tu lasy, bór jodłowy.  Przez park prowadzi kilka szlaków: czerwony ze Świętej Katarzyny do Trzcianki przez Łysicę, niebieski z Bodzentyna  do Świętej Katarzyny, niebieski z Nowej Słupi do Świętego Krzyża. Przygotowano też kilka ścieżki przyrodnicze.

W Górach
Zakopane noclegi, Białka Tatrzańska noclegi, Bukowina tatrzańska noclegi, Kościelisko noclegi, Poronin noclegi, Biały Dunajec noclegi, Szaflary noclegi, Murzasichle noclegi, Jurgów noclegi, Szczawnica noclegi, Krościenko nad Dunajcem noclegi, Czorsztyn noclegi, Niedzica noclegi, Kluszkowce noclegi, Krynica-Zdrój noclegi, Muszyna noclegi, Tylicz noclegi, Piwniczna-Zdrój noclegi, Szczyrk noclegi, Wisła noclegi, Ustroń noclegi, Brenna noclegi, Koniaków noclegi, Żywiec noclegi, Korbielów noclegi, Zawoja noclegi, Karpacz noclegi, Szklarska Poręba noclegi, Miłków noclegi, Polanica-Zdrój noclegi, Kudowa-Zdrój noclegi, Duszniki-Zdrój noclegi, Lądek-Zdrój noclegi, Kłodzko noclegi, Świeradów-Zdrój noclegi, Solina noclegi, Polańczyk noclegi, Ustrzyki Dolne noclegi, Ustrzyki Górne noclegi, Cisna noclegi, Wetlina noclegi, Święta Katarzyna noclegi, Krajno noclegi, Bodzentyn noclegi, Nowa Słupia noclegi, Chęciny noclegi, Baligród noclegi, Smerek noclegi, Komańcza noclegi, Lutowiska noclegi, Rymanów-Zdrój noclegi, Iwonicz-Zdrój noclegi, Wysowa noclegi, Maniowy noclegi, Sromowce Niżne noclegi, Sromowce Wyżne noclegi, Gliczarów Górny noclegi, Czarna Góra noclegi, Małe Ciche noclegi, Murzasichle noclegi, Ząb noclegi, Szaflary noclegi, Witów noclegi, Chochołów noclegi, Jabłonka noclegi, Lipnica Wielka noclegi, Zubrzyca Dolna noclegi, Zubrzyca Górna noclegi, Istebna noclegi, Milówka noclegi, Limanowa noclegi, Międzybrodzie Żywieckie noclegi, Zwardoń noclegi, Jaworzynka noclegi, Jastrzębie-Zdrój noclegi, Złoty Stok noclegi, Szczawno-Zdrój noclegi, Ściegny noclegi, Sosnówka noclegi, Jelenia Góra noclegi, Sucha Beskidzka noclegi, Maków Podhalański noclegi, Rabka-Zdrój noclegi, Nowy Targ noclegi, Ochotnica Górna noclegi, Mszana Dolna noclegi, Jaworki-Homole noclegi, Święty Krzyż noclegi