Mszana - jest to polska wieś, położona w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim, w gminie Mszana.
Historia Mszany sięga nawet 1241 roku i słynnego najazdu tatarskiego. Według legendy to właśnie wtedy powstała osada. Tatarzy rozbici pod Wodzisławiem przez radlińskich chłopów mieli znaleźć schronienie i osiedlić się na terenach dzisiejszej Mszany. Do legendy tej nawiązywała długa tradycja nazywania mieszkańców Mszany przez sąsiadów "tatarczykami". Pierwsze wzmianki o wsi w tekstach źródłowych pochodzą z 1305 roku. Wtedy to Mszana istniała jako wieś na prawie niemieckim. Można więc założyć, że Mszana powstała pod koniec XIII wieku. Najazd tatarski z 1241 roku szczególnie dotkliwie zniszczył tereny księstwa opolsko-raciborskiego. Wobec tego na spustoszonych terenach rozpoczęła się intensywna akcja osadnicza pod auspicjami księcia Władysława opolskiego, a potem jego następcy Przemysława Raciborskiego.
Do lat międzywojennych wieś zachowała dawny układ dwustronnej ulicówki dolinnej. Przypuszcza się również, że wraz z nową wsią powstał również kościół. Wskazuje na to jego centralne umieszczenie. Jednakże pierwsze wzmianki o czynnym kościele pochodzą z 1447 roku, kiedy to pobrano pięć groszy świętopietrza.
Historyczne dzieje Mszany i parafii mszańskiej są trudne do odtworzenia nie tylko ze względu na ubogi zasób źródeł historycznych i niekompletność materiału historycznego. Przyczyniły się do tego niewątpliwie dzieje historii, czyli lata wielu wojen i powstań, które przetoczyły się przez Górny Śląsk. Przyczyny należy upatrywać także w tym, że w 1649 roku spaliła się plebania, a pożar strawił wszelkie piśmienne akta parafii. Zaś w 1945 roku w wyniku wkroczenia wojsk sowieckich do Mszany zginęły wszelkie rękopiśmienne źródła z archiwum parafialnego. W Kronice Parafialnej znajdują się wpisy najstarszych wyciągów powizytacyjnych parafii z lat 1652, 1679, 1688. Kościół był w nich opisany jako stary i drewniany budynek, dobrze utrzymany. Z opisów wynika, że mógł to być pierwszy mszański kościół, który został wzniesiony przy założeniu wsi. Gruntowny remont kościoła miał miejsce 1709 roku. We wszystkich opisach powizytacyjnych parafii w sposób szczególny opisany jest dzwon, który znajdował się w kościele. Był on chlubą parafii, a jego wartość była określona jako starożytna. Dzwon miał pochodzić z 1520 roku. Prawdopodobnie do tego dzwonu nawiązuje herb Mszany. W czasach średniowiecza Mszana należała najpierw do księstwa raciborskiego, a od XVI wieku do Wodzisławskiego Państwa Stanowego. W latach międzywojennych Mszana stanowiła gminę w powiecie rybnickim.
Atrakcje w Mszanie i w okolicach:
*Kopalnia Węgla Kamiennego - powstała w Jastrzębiu-Zdrój w 1994 roku i należy do Jastrzębskiej Spółki Węglowej S.A. Kopalnia wydobywa węgiel głównie orto-kokosowy,
*Kąpielisko Zdrój (Jastrzębie-Zdrój) - to kompleks basenów idealnych na letni wypoczynek dla każdego. Baseny zostały dostosowane do potrzeb dzieci. Kąpielisko jest w pełni bezpieczne, gdyż nad bezpieczeństwem pływających czuwają wykwalifikowani ratownicy,
*Park Zdrojowy im. Mikołaja Witczka (Jastrzębie-Zdrój) - powstał na początku lat 60 XIX wieku. Do pierwszych obiektów wybudowanych na jego terenie należała pijalnia wód oraz "Szwajcarka". W parku znajdowało się źródło solanki jodobromowej. Z biegiem lat zaczęła tu powstawać kolej,
*Dom Zdrojowy (Jastrzębie-Zdrój) - leży na terenie zespołu uzdrowiskowego w Parku Zdrojowym. Obiekt został wzniesiony w 1862 roku i pełnił funkcję sanatorium. Znajdowały się tam kabiny kuracyjne, kawiarnia, czytelnia, kasyno i sala taneczna,
*Galeria Historii Miasta (Jastrzębie-Zdrój) - powstała w Jastrzębiu-Zdrój w 2002 roku jako oddział Miejskiego Ośrodka Kultury. Siedzibą Galerii została część budynku Żłobka przy ulicy Wrzosowej. Do głównych zadań Galerii należ gromadzenie i przechowywanie zabytków z terenu Jastrzębia i okolicy,
*Kozia Alejka - nowa Kozia Alejka związana jest z kuracją kozim mlekiem, która w dawnych czasach była bardzo popularna. Rosnące wzdłuż niej buki, zostały posadzone ponad 100 lat temu. Do dziś alejka jest popularnym miejscem do spacerów.