Noclegi Horyniec

Horyniec - wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Horyniec-Zdrój. Leży na pograniczu Płaskowyżu Tarnogrodzkiego i Roztocza Wschodniego. 

Nazwa Horyniec wywodzi się od rosyjskiego słowa "hora", czyli góra. Wieś otoczona jest lasami i mokradłami. Według miejscowych podań wieś należała w XVII wieku do Jana III Sobieskiego, który podobno wybudował tu niewielki murowany pałacyk myśliwski, czego nie potwierdzają źródła historyczne. Wiadomo, że ziemie te należały do Telefusów herbu Łabędź, rodziny szlacheckiej pochodzącej spod Halicza i to im historycy przypisują wystawienie murowanego dworu później rozbudowanego w pałac. Na początku XVII wieku Piotr Felicjan Telefus był inicjatorem budowy klasztoru OO. Franciszków, jednak śmierć przerwała jego plany. W 1717 roku nowym właścicielem dóbr horynieckich został Mikołaj Stadniecki ze Żmigrodu. Przełomowy, wydarzeniem w historii Horyńca był ślub wdowy po Ignacym Stadnickim - Zofii z Poletyłów i Księcia Aleksandra Ponińskiego. Dzięki młodszej lini Ponińskich Horyniec stał się cenionym ośrodkiem kulturalnym i uzdrowiskiem słynącym z leczniczych wód. Z inicjatywy Księcia Leandra, syna Aleksandra i Zofii powstał pierwszy uzdrowiskowy zakład kąpielowy z pijalnią wód. Za namową Ludwika Nikodema w 1843 r. ks. Leander rozpoczął budowę teatru i zapoczątkował tworzenie biblioteki. Na początku XX wieku dawny dwór murowany, siedziba Telefusów i Stadnickich, został przebudowany. Zapiski z okresu międzywojennego przedstawiają go jako prostokątny budynek z ryzalitem pośrodku korpusu głównego, w którym znajdowało się wejście poprzedzone czterokolumnowym portykiem z tarasem. Wjazd do placu znajdował się pośrodku zachowanej starej, wydłużonej oficyny stojącej naprzeciwko. Zamknięty dziedziniec tworzyły szpalery drzewek i krzewów łączące boki obydwóch budynków, a na jego środku umiejscowiono pokaźnych rozmiarów owalny gazon. Z tyłu pałacu rozciągał się park ze szpalerami starych lip. 

Ponińscy zgromadzili w Horyńcu okazałą kolekcję dzieł sztuki składającą się m.in. z obrazów i umeblowania, częściowo splądrowaną zniszczoną podczas I Wojny Światowej. Były również bogate zbiory biblioteczne, z ,których część została wywieziona do Lwowa, a później przeniesiona przez Kaliksta Ponińskiego do Ossolineum, skąd po jego śmierci trafiły do Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Atrakcje:

*Pałac Ponińskich - Został przebudowany w latach 1905-1912 z XVII-wiecznego dworu Telefusów. Zbudowany jest z kamiennych ciosów i cegły. Po wojnie odbudowany zachowując zewnętrzną formę, zmieniło się wnętrze, które całkowicie przebudowano. Dziś mieści się tu sanatorium “Bajka”,

*Kościół zdrojowy pw Jakuba Strzemię - Został wybudowany w 1818 roku jako kaplica dworska, która później stała się cerkwią greckokatolicką, a od 1947 roku stała się kaplicą zdrojową. W 1984 roku dokonano przebudowy kaplicy, dzięki której zawdzięcza swój obecny wygląd,

*Kościół parafialny oo. Franciszkanów - Jego budowę zakończono w 1759 roku. Po pewnym czasie dobudowano do niego klasztor i dzwonnicę, które zostały otoczone murem i fosą. W kościele można podziwiać zachowany fresk na łuku tęczy z 1758 roku, rokokową rzeźbę Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia i pochodzące z XVIII wieku obrazy w bocznych ołtarzach,

*Pomnik niepodległości - Powstał 3 maja 1928 roku w dziesiątą rocznicę odzyskania niepodległości, upamiętniający poległych żołnierzy w walkach polsko–ukraińskich w 1920 roku. Pomnik zniszczono podczas II wojny światowej, odbudowano go w 1969 roku. Jest to dzieło Grzegorza Kuźniewicza.

*Nowiny Horynieckie – Kaplica została postawiona w miejscu, w którym Matka Boża objawiła się trójce pastuszków. Tu też wybiło źródło przy, którym najpierw postawiono krzyż, a później kamienną kapliczkę,

*Radruż Cerkiwe pw św. Paraskewy - Cerkiew została ufundowana przez Jana Płazę. Wybudowano ją w 1583 roku. Świątynia posiada trójdzielny układ, wnętrze zdobi polichromia z XVII-XVIII wieku oraz zachowany ikonostas. Przy cerkwi znajdziemy drewnianą dzwonnicę i murowaną kostnicę. Obecnie świątynia stała się obiektem muzealnym, będącym filią Muzeum Kresów w Lubaczowie,

*Raduż – Cerkiew pw św .Mikołaja Cudotwórcy - Cerkiew wybudowana w 1931 roku na miejscu wcześniejszej osiemnastowiecznej. Obecnie służy jako kościół rzymskokatolicki,

*Cerkwie pw św. Jerzego (Werchrata) - Wybudowana na planie krzyża łacińskiego w roku 1887. Drewniana świątynia, której wnętrze ozdabiają polichromie i ikony. Obecnie odprawiane są tu msze w obrządku grecko i rzymskokatolickim.