Rumia - miasto w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim. Z miastami Wejherowem i Redą tworzą zespół trzech miast zwany Małym Trójmiastem Kaszubskim.
Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pojawiła się w XIII wieku, kiedy to Książę Pomorski Świętopełk przekazał wieś Ruminę oliwskim cystersom. Historia Rumi sięga jednak aż VI-IV wieku przed naszą erą. Dowodem na jej istnienie w tak wczesnym okresie dziejów potwierdzają wydobyte wykopaliska. Położone nad Zagórzanką ziemie w niekorzystny okres historyczny wkroczyły dopiero po przejęciu ziem na Pomorzu przez Krzyżaków. Dążyli oni do zmniejszenia roli cystersów na tym terenie. Pokój Toruński sprawił, że ziemie te zostały przywrócone Polsce. Niecały wiek później nastąpiła sekularyzacja Zakonu Krzyżackiego oraz znaczący dla przyszłości tej wsi rozwój. Ziemie państwowe i kościelne były rządzone po "gospodarsku". Dzięki temu na tym terenie mogły szybko powstać młyn czy dochodowe kuźnie i tartaki. Spowodowane to było brakiem wojen, dzięki czemu Rumia mogła korzystać ze wszystkich dóbr wynikających z dosyć długiego okresu pokoju. Ludność poczuła się pewniej, dzięki czemu nastąpił istotny rozwój miasta i pobliskich terenów. Dopiero wojny szwedzkie spowodowały zmniejszenie liczby ludności i osłabienie koniunktury gospodarczej. Niestety kolejny wiek naznaczony był wojnami i wybuchającymi epidemiami.
I Rozbiór Polski doprowadził do tego, że teren dzisiejszego miasta Rumia trafił do rąk pruskich. W 1870 roku została tutaj doprowadzona linia kolejowa, która miała łączyć między innymi Gdynię z Koszalinem. Dzięki temu przed Rumią stanęła ogromna szansa rozwoju. Innym bardzo ważnym wydarzeniem dla rozwoju rumskiej wsi była budowa tzw. Szosy Gdańskiej. Drogę tą wybudowano w ciągu dwóch lat przez niemieckich budowniczych, a jej głównym zadaniem miało być umożliwienie przebycia trasy z Gdańska do Wejherowa szybko i bez żadnych problemów. Droga ta prowadziła między innymi przez takie miejscowości jak Sopot, Kolibki, Grabówek, Chylonię oraz Zagórz. Trasa znajdowała się około 1,5 km od zabudowań wsi Gdynia, a blisko wspomnianych wcześniej torów kolejowych.
Czas I Wojny Światowej ominął ziemie kaszubskie, dzięki czemu Rumia zbytnio nie ucierpiała. W momencie przyłączenie Pomorza do Polski Rumia administracyjnie została przyłączona do starostwa puckiego. Wtedy też powstały plany wybudowania lotniska wojskowego, które szybko wcielono w życie. W późniejszym czasie lotnisko udostępniono cywilom, przez co straciło status lotniska wojskowego.
Okres II Wojny Światowej nie był taki łaskawy jak okres poprzedniej. Już w dniu rozpoczęcia wojska niemieckie zadecydowały o zbombardowaniu lotniska. Kilka dni później rozpoczęły się krwawe walki, ponieważ okoliczne tereny wchodziły w skład umocnień Kępy Oksywskiej. Do końca wojny funkcjonował tu obóz pracy. Wieś została wyzwolona dopiero 27 marca 1945 roku. Po zakończeniu działań wojennych ludność skupiła się na odbudowaniu Rumi, starając się przy tym o prawa miejskie, które zyskano dopiero w 1954 roku. Do 1965 roku nastąpił znaczny wzrost liczby ludności tego młodego miasteczka. Na przełomie lat 80/90 XX wieku powstało osiedle z wielkiej płyty na Janowie. Rumia w bardzo szybkim czasie z małej wioski przekształciła się w młode i rozwijające się miasto.
Atrakcje:
*Park nad Zagórską Strugą i młyn wodny,
*Dworek pod Lipami liczący 200 lat,
*Romantyczne ruiny XV-wiecznego kościoła i pozostałości zabytkowego cmentarza,
*Kaktusiarnia - prywatna kolekcja sukulentów, największa w Polsce, udostępniana bezpłatnie.
