Siemianowice Śląskie - jest to miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone na Górnym Śląsku, w województwie śląskim, na Wyżynie Śląskiej, nad rzeką Brynicą.
Najstarsza wzmianka prawdopodobnie o wsi Simanovici pochodzi z 1253 roku. W XVI wieku aż do wyczerpania złóż, na terenie dominialnym Michałkowic wydobywano srebro i ołów. W czasach rewolucji przemysłowej zapoczątkowanej pod koniec XVIII wieku na obszarze obecnie Siemianowic Śląskich zaczęły się rozwijać zakłady przemysłowe. Wsie na terenie obecnego miasta stały się wówczas zapleczem mieszkaniowym dla gwałtownie rosnącej liczby pracowników. W szczególności duże znaczenie dla rozwoju osad miały inwestycje śląskich rodów: Klochów, Henckel von Donnersmarcków, von Rheinbabenów i książąt zu Hohenlohe Oehringen oraz Fitznerów. Prócz inwestycji przemysłowych, inwestowali oni w budowę obiektów użyteczności publicznych, w tym szkół, kościołów czy gmachów użyteczności publicznej. Duże znaczenie dla rozwoju obecnego obszaru miasta miało powstanie w latach 1833-1835 nowoczesnej huty żelaza "Laura", która wymagała wykwalifikowanych robotników. W związku z tym zaczęły przy niej powstawać osiedla patronackie, kamienice mieszczańskie czy tez wille dla administracji.
Wraz z huta "Laura" powstały nowoczesne kopalnie węgla kamiennego, a także mniejsze przedsiębiorstwa przemysłu ciężkiego, w tym fabryki gwoździ, maszyn i kotłów, cegielnie, browar i inne. Pierwsza kopalnia węgla kamiennego na obszarze Siemianowic Śląskich powstała na stokach Hołocowej Górki w Lasku Bytkowskim w 1786 roku. Wokół huty wykształciła się nowa, zurbanizowana gmina - Huta Laura, na której wykształciły się wszelkie niezbędne usługi. Domy zostały podłączone do wodociągu, a część z nich dodatkowo została skanalizowana. W latach 1854-1857 powstała przebiegająca przez Bytków, hutę "Laura", hutę "Jerzy" i dalej do Zawodzia sieć kolei wąskotorowej. W 1855 roku mistrz kuźniczy Wilhelm Fitzner założył własną kuźnię, rozbudowaną później w Fabrykę Kotłów Fitznera. 19 listopada 1868 roku z michałkowickiej parafii rzymskokatolickiej wydzielono siemianowicką lokalię. W 1871 roku powstał w Siemanowicach odrębny urząd pocztowy, Hugo I Henckel von Donnersmarck powołał spółkę akcyjną Vereinigte Königs- und Laurahütte i powstał pierwszy laurahucki wodociąg. W 1889 roku do Siemianowic i Huty Laury zaczęła docierać energia elektryczna.
Po I Wojnie Światowej i powstaniach śląskich obszar obecnych Siemianowic Śląskich w 1922 roku został włączony do Polski. 20 czerwca 1922 roku do Siemianowic wkroczyła kompania 23 Dywizji Piechoty pod dowództwem gen. K. Horoszkiewicza. W latach międzywojennych obszar Siemianowic był wówczas częścią autonomicznego województwa śląskiego. W 1923 roku połączono Siemianowice z Hutą Laurą, tworząc gminę Huta Laura - Siemianowice, która liczyła wówczas 43 tyś. mieszkańców. Z dniem 4 marca 1927 roku gminę przemianowano na Siemianowice Śląskie[5], a od 23 czerwca 1932 roku została zaliczona do rzędu miast. W latach międzywojennych w wyniku wielkiego kryzysu spadła produkcja w siemianowickich zakładach, co doprowadziło do wzrostu bezrobocia. Spadła też ilość budowanych budynków i zaczęły powstawać mieszkania socjalne.
Z nocy z 31 sierpnia na 1 września 1939 roku dywersyjny oddział Freikorpsu zajął kopalnię "Michał". Został on odparty przez oddział polskich wojsk, miejscowych powstańców i harcerzy. Obszar Siemianowic Śląskich w czasie II Wojny Światowej znalazł się pod okupacją niemiecką. Wojska radzieckie zajęły miasto 27 stycznia 1945 roku. 8 kwietnia tego samego roku na placu Wolności powstał Pomnik Wdzięczności dla Armii Czerwonej, który został rozebrany w 1992 roku. Po II Wojnie Światowej, w 1951 roku do Siemianowic Śląskich przyłączono sąsiednie, samodzielne dotychczas gminy: Bańgów, Bytków, Michałkowice i Przełajkę. W czasie Polski Ludowej na terenie Siemianowic Śląskich zaczęły powstawać nowe osiedla mieszkaniowe, a liczba ludności miasta podwoiła się. W 1972 roku połączono kopalnie "Siemianowice" i "Michał" pod nazwą Kopalnia Węgla Kamiennego "Siemianowice". Po przemianach gospodarczych zapoczątkowanych w latach 90 XX wieku miasto, w związku z upadkiem przemysłu ciężkiego znalazło się w kryzysie gospodarczym i zaczęło się wyludniać. Zlikwidowano zakłady wydobywcze i hutę „Jedność”, a w mieście wzrastała fala bezrobocia. W 1998 roku powołano Centrum Leczenia Oparzeń, a rok później, 24 września 1999 roku wyjechał na powierzchnię ostatni wózek z urobkiem z kopalni „Siemianowice”. W XXI wieku miasto weszło w etap restrukturyzacji, związany z rozwojem przemysłu, komunikacji, handlu, a także nowych inwestycji w przestrzeni publicznej.
Atrakcje:
*Pałac Donnersmarcków - jest to najcenniejszy zabytek miasta, ogromny pałac, który był w totalnej ruinie, a obecnie jest intensywnie remontowany. Prace są właściwie już na ukończeniu, we wnętrzach pałacu działa Browar Pałacowy oraz kawiarnia,
*Bażantarnia ze Stawem Rzęsa - piękny teren rekreacyjny, z ciekawą turystyczną infrastrukturą, malowniczy Staw Rzęsa przecina grobla spacerowa, powstało tu sporo ławek, zaś powyżej istnieje Polana dinozaurów z makietami sporych gadów kopalnych, na które dzieci mogą się wspinać. Za dinozaurami powstały piękne, drewniane place zabaw z atrakcjami w kształcie zwierząt, dalej jest tężnia, aleje spacerowe i trasy rowerowe,
*Park Miejski - dawny, zabytkowy park pałacowy przy pałacu Donnersmarcków, który powstaje z ruin,
*Spichlerz dworski - kamienny spichlerz z XVII wieku. Obecnie Muzeum Miasta Siemianowic Śląskich, stoi w Parku Miejskim, to dawny element folwarku Donnersmarcków,
*Ratusz miasta - neogotycka budowla z 1904 roku stojąca na Rynku,
*Cmentarz żołnierzy niemieckich.