Bukowsko - wieś, siedziba gminy Bukowsko w powiecie sanockim województwa podkarpackiego. Leży nad potokiem Bukowiec oraz Sanoczek w dorzeczu Sanu, 16 km na południowy zachód od Sanoka, na Pogórzu Bukowskim.
Pierwszymi odnotowanymi sołtysami bukowskimi byli Johannes scultenus de Bukowsko, a następnie Janek scultelo w 1436 roku. Przed 1468 rokiem wieś została zaludniona przez schizmatyków, którzy w następnych latach powrócili do wiary katolickiej. Od 1477 roku wieś znalazła się w dobrach które dzierżawili Jan Herburt z Felsztyna i Odnowa, następnie jego syn Piotr Herburt Felsztyński, a następnie wnuk Mikołaj Herburt Odnowski z Felsztyna wojewoda sandomierski. We wsi zamieszkiwała w XV wieku w większości ludność polska. W okresie reformacji Bukowsko sprzyjało braciom polskim i było jednym ze znaczniejszych ośrodków reformacji w regionie. W XVII i XIX wieku było niewielkim miasteczkiem. Przed 1716 rokiem pomiędzy dolną a górną częścią wsi została lokowana osada targowa, która dała następnie początek osadzie małomiasteczkowej i miastu. Do 1772 roku miasteczko należało administracyjnie do ziemi sanockiej województwa ruskiego w I Rzeczypospolitej.
Po reformie administracyjnej w 1864 roku Bukowsko było siedzibą powiatu sądowego w Galicji. W połowie i pod koniec XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Bukowsku była Agnieszka Rylska. W 1911 właścicielem tabularnym był Kazimierz Rodkiewicz. W okresie wojny mieścił się w Bukowsku sztab niemieckich wojsk okupacyjnych gen. Würtza. W tym też czasie Bukowsko przynależało do placówki nr IV w Nowotańcu, poległej Komendzie Obwodu AK w Sanoku. Łącznie w latach 1940-1944 w wyniku zbrodni niemieckich, przy częstym udziale kolaborantów ukraińskich, zginęło 36 polskich mieszkańców Bukowska. Bukowsko było następnie palone przez oddziały UPA trzy razy: w marcu, kwietniu i listopadzie 1946 roku. W 1946 roku Bukowsko, po prawie 200 latach, utraciło prawa miejskie.
Atrakcje:
*Neogotycki kościół - 1883-1886,
*Dzwonnica - Dzwonnica kościoła p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego została wzniesiona w 1891 roku w obrębie murów otaczających teren kościoła. Jest to obiekt zbudowany na planie prostokąta, murowany z kamienia i otynkowany. Wysokość dzwonnicy wynosi 15 m. Ozdobiona jest gzymsami oddzielającymi poszczególne kondygnacje, pilastrami oraz gzymsami nad oknami zamkniętymi ostrym łukiem,
*Pomnik upamiętniający poległych walczących o niepodległość Polski - stoi na bukowskim rynku naprzeciwko kościoła. Pod kamiennym krzyżem wieńczących postument umieszczona została tablica z wizerunkiem orła w koronie z napisem "WALCZĄCYM O NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKI / MIESZKAŃCY BUKOWSKA,
*Figura Matki Bożej - Stoi na poboczu, po lewej stronie drogi prowadzącej z Nagórzan do Bukowiska. Rzeźba wieńczy głowicę ośmiobocznej kolumny stojącej na wielowarstwowym gzymsie cokołu posadowionego na kilkustopniowej podstawie. Z tablicy przytwierdzonej do cokołu dowiadujemy się, że ufundował około 1886 roku Maciej Jazowski z Nagórzan, remont figury w 1999 roku przeprowadził jego prawnuk Jan Cypcarz, a w 2915 r. renowację sfinansował Czesław Drozd z Nagórzan. Wieńcząca postument biała figura Najświętszej Maryi Panny stoi na kuli ziemskiej z gwiazdami i półksiężycu depcząc piekielnego węża,
*Kapliczka św. Jana Nepomucena - stoi na skraju drogi wojewódzkiej nr 889 przebiegającej przez Bukowsko. Kapliczka słupowa dwuczęściowa zbudowana jest na planie prostokąta. Obiekt posadowiony jest na dwustopniowej podstawie, murowana, otynkowana i nakryta czterospadowym dachem zwieńczonym krzyżem. W prostokątnej wnęce, wykonanej w wyższej węższej części kapliczki zabezpieczonej przeszklonymi drzwiczkami umieszczona jest ludowa figura św. Jana Nepomucena.
