Bobrowniki - polska wieś położona w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Bobrowniki.
Nazwa wsi wskazuje na to, że mieszkańcy osady spełniali funkcje hodowców, dozorców i łowców bobrów, będących własnością księcia względnie króla. Początki wsi prawdopodobnie sięgają XI wieku, ale nie jest wykluczone, że mogła ona istnieć znacznie wcześniej jako osada patronimiczna, gmina, którą po powstaniu grodu w sąsiedztwie, wyznaczono z woli księcia do spełnienia obowiązku hodowli bobrów. Do połowy XIV wieku książęcy rezerwat bobrowy na Brynicy będący pod opieką mieszkańców Bobrownik sięgał od Milowic aż po jezioro Biesowe. Pierwsze wiadomości historyczne o Bobrownikach pochodzą z 1277 roku. W 1442 roku wioska na mocy dokumentu kupna sprzedaży zawartego między Zbigniewem Oleśnickim, biskupem krakowskim a Wacławem Cieszyńskim weszła w skład księstwa siewierskiego. Po powstaniu styczniowym, które w tej okolivy organizował ks. Stanisław Szenkierwicz, wikariusz z Siemoni wraz z Ciapierzyńskim, majętność dworska została skonfiskowana, względnie odebrana, a następnie na mocy ukazu o uwłaszczaniu chłopów z roku 18864 rozparcelowana.
W dawnych czasach ludność Bobrownik pracowała w kopalniach śląskich. Po roku 1816 i utworzeniu kordonu górniczego, ta codzienna emigracja ustalała na chwilę, lecz później na nowo odżyła, tylko już w innej formie. Gdy dawniej udawano się na stronę Śląska jawnie przebywając kilka mostów, z których pozostały do dziś ślady w postaci grubych słupów, tkwiących tu i ówdzie na brzegach lub wodzie Brynicy. Ludzie przechodzili przez granicę nocą, przebywając rzekę w miejscach płytkich. Władze rosyjskie spostrzegły te nocne wędrówki, zburzyli mosty, zwiększono liczebność straży pogranicznej i wyznaczyły tylko jeden punkt przejścia. Nieobce było również mieszkańcom Bobrownik górnictwo miejscowe. Trudno stwierdzić, kiedy się ono rozpoczęło. Za czasów górnictwa rządowego i byłego Banku Polskiego istniały w Bobrownikach dwie kopalnie rudy żelaznej, jedna galmanu i jedna płuczka glamanu. Obie kopalnie były własnością rządu. Za czasów górnictwa owych lat powstała między rzeką Brynicą a Jaworznikiem w 1824 roku kopalnia galmanu "Herkules", która była czynna do 1829 roku i zatrudniała 20 robotników. W 1848 roku utworzona została gmina w Bobrownikach. Pierwszym jej wójtem był Franciszek Ciapierzyński. W tym okresie powstała jedna szkoła, w której uczono w języku rosyjskim aż do 1910 roku.
Podczas wybuchu I Wojny Światowej 2 sierpnia 1914 roku, wojska niemieckie wtargnęły do wsi, całkowicie opuściły ją dopiero 10 listopada 1918 roku. Dopiero po zakończeniu wojny i powstań śląskich życie gospodarcze Bobrownik wróciło do normy.
Atrakcje:
*Dwa kościoły św. Wawrzyńca:
-Starszy kościół św. Wawrzyńca z 1669 roku
To drewniany kościół w Bobrownikach, który należy do nielicznych kościołów drewnianych posiadających dwie wieże. W miejscu, gdzie stoi obecnie, w 1501 roku istniała kaplica. Kościół wpisany jest do rejestru zabytków architektury drewnianej i leży na Szlaku Architektury Drewnianej woj. Śląskiego. Obecnie jest odremontowany nakładami środków unijnych. Od 2004 roku nie są w nim odprawiane msze, a od 1008 roku świątynia okresowo otwarta jest dla zwiedzających.
-Nowy kościół św. Wawrzyńca z 2004 roku
Jest wybudowany w pobliżu drewnianej świątyni, obecnie murowany kościele św. Wawrzyńca odbywają się msze święte.
*Dom kultury wybudowany w stylu socrealistycznym,
*Pas rzeki Brynicy - stanowi granicę Śląska z Zagłębiem Dąbrowskim,
*Kamieniołom Rogoźnicki - we wschodniej części wsi Rogoźnik rozciąga się wielki kamieniołom, dziś już nieczynny, niegdyś wydobywano tu wapienie i margle triasowe, obecnie jest to piękne miejsce rekreacyjne.
